15 γεγονότα για την εργασία με γυψοσανίδα

Γυψοσανίδα είναι ένα από τα σύγχρονα δομικά υλικά, το χαρακτηριστικό γνώρισμα του οποίου είναι η σύνθεση των ιδιοτήτων των διαφόρων ουσιών σε ένα συγκρότημα. Ο συνδυασμός πολυκατευθυντικών ιδιοτήτων των αρχικών υλικών σε ένα μόνο προϊόν σας επιτρέπει να έχετε αποτελέσματα που δεν είναι εφικτά όταν χρησιμοποιείτε αυτά τα υλικά ξεχωριστά.

Οι γυψοσανίδες (GKL) είναι ένα υλικό, όταν χρησιμοποιείται σωστά, που δίνει ένα σημαντικό κέρδος στην ταχύτητα των εργασιών φινιρίσματος και στην ευκολία με την οποία επιτρέπει την επίτευξη ιδανικά ομαλών επιφανειών. Ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τις εργασίες γυψοσανίδας θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε λάθη και να κάνετε την εργασία ευκολότερη και πιο ευχάριστη.

Γεγονός 1

Το γυψοσανίδα εφευρέθηκε για να αυξήσει τις πωλήσεις χαρτιού.

Το γυψοσανίδα εφευρέθηκε το 1884 από έναν Αμερικανό, Αυγουστίν Σάκετ, ιδιοκτήτη ενός χαρτοποιείου. Η αναζήτηση νέων εφαρμογών και αγορών για τα προϊόντα της έχει οδηγήσει στη γέννηση ενός νέου υλικού.
Το πρωτότυπο του σύγχρονου γυψοσανίδας αποτελείται από δέκα στρώματα από χοντρό χαρτί, κολλημένα μαζί με γύψο. Στη συνέχεια, ο Stephen Kelly απλοποίησε τη δομή του υλικού, χρησιμοποιώντας έναν πυρήνα στερεού γύψου και ένα κέλυφος χαρτιού δύο όψεων. Ο Clarence Ustman ανήκε στην ιδέα των κλειστών άκρων του φύλλου. Με αυτή τη μορφή, το γυψοσανίδας έχει φτάσει στις μέρες μας, χωρίς να υποστεί θεμελιώδεις αλλαγές.

Γεγονός 2

Το γυψοσανίδας, όπως κάθε υλικό, έχει το δικό του πεδίο εφαρμογής.

Εάν έχετε μια ιδέα να ισιώσετε τους τοίχους ή την οροφή με τη βοήθεια γυψοσανίδας, θα πρέπει να αξιολογήσετε το βαθμό τραχύτητας της επιφάνειας. Αυτό το υλικό είναι πιο αποτελεσματικό στην ευθυγράμμιση μεγάλων παρατυπιών και στην τοποθέτηση ψευδών τοίχων, χωρισμάτων και άλλων κατασκευών. Εάν οι παρατυπίες είναι μικρές, η χρήση γυψοσανίδας μπορεί να οδηγήσει σε περιττό χρόνο και χρήμα. Επιπλέον, όταν το χρησιμοποιείτε ως "ξηρό γύψο", πρέπει να θυμόμαστε ότι η επένδυση γυψοσανίδας αναπόφευκτα καταλαμβάνει κάποιο χώρο, ο οποίος σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι αρκετά σημαντικός.

Γεγονός 3

Κατά την τοποθέτηση τοίχων με γυψοσανίδες, τα φύλλα μπορούν να στερεωθούν με κόλλα.

Εάν είναι απαραίτητο να επικαλυφθεί ένας τοίχος με γυψοσανίδες, οι ανωμαλίες των οποίων δεν υπερβαίνουν τα 20-50 mm, τα φύλλα μπορούν να στερεωθούν σε ειδική κόλλα, για παράδειγμα, το συγκολλητικό μίγμα "Perlfiks" που κατασκευάζεται από την Knauf. Το μείγμα εφαρμόζεται στην πίσω πλευρά του φύλλου με τρεις κατακόρυφες λωρίδες με τη χρήση μιας σέσουλας με μια «άκρη». Με πολύ λείους τοίχους, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια σπάτουλα χτένας.
Αν οι ανωμαλίες υπερβαίνουν τα 20 mm, η κόλλα εφαρμόζεται σε σβώλους με διαστάσεις περίπου 15 cm. Στους κατακόρυφες ακμές και κατά μήκος της μεσαίας γραμμής του φύλλου διατίθενται περίπου 25 cm σε ύψος. Σε περίπτωση πολύ μεγάλων ανωμαλιών του τοίχου, μπορούν να αντισταθμιστούν με την επικόλληση λωρίδων γυψοσανίδας σε αυτά τα σημεία στον τοίχο.
Όταν εργάζεστε με κόλλα, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι παραμένει λειτουργική εντός 30 λεπτών μετά την προετοιμασία. Πρέπει να προετοιμάσετε το μείγμα σε τέτοια ποσότητα που θα χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η ορθότητα των φύλλων στρώσεων που ελέγχθηκαν γραμμή (δεξιάκαιθραύσματα) μήκους 2,5 μ. Το φύλλο που προεξέχει πάνω από το επίπεδο θα πρέπει να "φυτευτεί" χτυπώντας το με ένα καουτσούκ σφυρί μέσω του κανόνα.

Πραγματικότητα 4

Η στερέωση φύλλων γυψοσανίδας σε μεταλλικά προφίλ με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες δεν απαιτεί προηγούμενη διάτρηση.

Σε ένα άτομο που είναι συνηθισμένο να εργάζεται "από τους κανόνες", η ιδέα να βιδώσετε βίδες σε ένα λείο μέταλλο χωρίς τρύπες μπορεί να φαίνεται, να το θέσω ήπια, παράξενο. Ωστόσο, οι μεταλλικές βίδες που χρησιμοποιούνται σε γυψοσανίδες δουλεύουν μετά από αρκετές περιστροφές της "ολίσθησης" ανεξάρτητα κάνουν μια τρύπα στο προφίλ και εισάγετε το, στερεώνοντας ασφαλώς.
Μην επιχειρήσετε να εκτελέσετε μια τέτοια ενέργεια χειροκίνητα. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα κατσαβίδι ή ένα τρυπάνι.Για την τοποθέτηση γυψοσανίδας χρησιμοποιούνται μαύρες βίδες με κεφαλή και λεπτό σπείρωμα, που συγκρατούνται με ασφάλεια σε ένα λεπτό μεταλλικό φύλλο.

Γεγονός 5

Η στερέωση των στοιχείων του πλαισίου μεταξύ τους έχει τα δικά του χαρακτηριστικά.

Για να συνδέσετε μεταξύ τους τα στοιχεία του μεταλλικού πλαισίου, υπάρχει ένα ειδικό εργαλείο που μοιάζει με λαβίδες. Το έργο αυτού του εργαλείου είναι ότι, με τη βοήθεια του, δύο τμήματα (προφίλ) πιέζονται σφιχτά το ένα προς το άλλο, τότε μια τρύπα χτυπάει στους τοίχους τους, οι άκρες του μετάλλου μέσα σε αυτόν κάμπτονται και οι λεπτομέρειες στερεώνονται. Αποδεικνύεται ένα είδος νευρωμένης σύνδεσης που δεν απαιτεί κανένα συνδετήρα.
Ωστόσο, οι περισσότεροι κατασκευαστές προτιμούν να χρησιμοποιούν για την τοποθέτηση όλων των ίδιων βιδών. Μια τέτοια σύνδεση δεν είναι αξιόπιστη για διάφορους λόγους και μπορεί να οδηγήσει σε σταδιακή χαλάρωση των σημείων πρόσδεσης. Εάν χρησιμοποιείτε ήδη βίδες, θα πρέπει να προτιμάτε την επιλογή με ένα τρυπάνι και ένα ημικυκλικό ή εξάγωνο κεφάλι με ένα πλυντήριο πρέσας. Μια τέτοια βίδα αυτοεπιπεδώματος σφίγγει σφιχτά τα τμήματα που έχουν στερεωθεί και συγκρατεί με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Γεγονός 6

Ένα τρυπάνι δεν είναι χειρότερο από ένα κατσαβίδι.

Εάν δεν έχετε ένα κατσαβίδι, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι. Βιδώνοντας βίδες με ένα τρυπάνι δεν είναι τόσο βολικό και απαιτεί ορισμένες δεξιότητες. Αλλά στην περίπτωση της στερέωσης του γυψοσανίδας, ένα ειδικό κομμάτι βοηθά πολύ στην εργασία.
Το κομμάτι γυψοσανίδας είναι ένα κανονικό bit PH2 με έναν περιοριστή τοποθετημένο πάνω του. Όταν βιδώνεται, το πώμα ακουμπά στην επιφάνεια του γυψοσανίδας και η κεφαλή του κοχλία είναι εσοχή με την επιφάνεια. Δεν χρειάζεται να ελέγχει την ταχύτητα περιστροφής και τη ροπή.

Γεγονός 7

Bit - ένα από τα σημαντικά μικρά πράγματα.

Bat, δηλαδή, το ακροφύσιο, το οποίο μετατρέπει άμεσα τη βίδα - ένα πολύ σημαντικό μέρος του εξοπλισμού όταν εργάζεστε με γυψοσανίδα. Τοποθετώντας το πλαίσιο και τα φύλλα ραψίματος, πρέπει να βιδώσετε χιλιάδες βίδες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το σωστό κομμάτι μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ταχύτητα της εργασίας και στο ποσό της προσπάθειας που δαπανάται.
Πρώτον, τα δυαδικά ψηφία πρέπει απαραίτητα να αντιστοιχούν στις σφήνες της βίδας, τόσο σε μέγεθος όσο και σε τύπο. Κατά την εγκατάσταση κατασκευών γυψοσανίδας χρησιμοποιούνται συνήθως βίδες με διάμετρο 3,5 mm με απλές εγκάρσιες εγκοπές. Το bit PH2 προορίζεται για αυτούς. Αν χρησιμοποιείτε βίδες με οπές οκτώ δέσμης (είναι συνήθως κίτρινοι ή λευκοί), τότε είναι καλύτερο για τους να αποθηκεύουν τα PZ bits των κατάλληλων μεγεθών.
Στην ιδανική περίπτωση, η βίδα, τοποθετημένη στη νυχτερίδα, πρέπει να συγκρατείται σφιχτά πάνω σε αυτήν. Μια μαγνητική θήκη είναι πολύ χρήσιμη για την εργασία με βίδες με αυτοκόλλητη τομή - μια ενδιάμεση σύνδεση μεταξύ του τσοκ τρυπανιού ή του κατσαβιδιού και του νυχτερίδα. Ο έλεγχος της ποιότητας του κατόχου κατά την αγορά είναι απλή: πρέπει να εγκαταστήσετε τυχόν νυχτερίδα σε αυτό και να "βυθίσετε" τον σε ένα σωρό από βίδες με αυτοκόλλητο. Εάν μετά από αυτό μόνο ένας από αυτούς κρατήθηκε στο κομμάτι, είναι καλύτερο να μην χρησιμοποιήσετε ένα τέτοιο στήριγμα. Ένας καλός μαγνήτης θα πρέπει να έχει τουλάχιστον τρία.

Γεγονός 8

Οι άκρες του φύλλου ξηρού τοιχώματος έχουν ειδικό σχήμα για υψηλής ποιότητας σφράγιση των αρθρώσεων.

Οι διαμήκεις ακμές GLC έχουν ειδικό σχήμα. Η λοξή ημικυκλική άκρη διευκολύνει την υψηλής ποιότητας πλήρωση του αρμού με το στόκο. Το μειωμένο πάχος του φύλλου κοντά στην άκρη καθιστά δυνατή την τοποθέτηση ενισχυτικής ταινίας στην άρθρωση έτσι ώστε να μην δημιουργείται διόγκωση σε αυτό το σημείο.
Με διαμήκεις, δηλαδή κάθετες αρθρώσεις, όλα είναι περισσότερο ή λιγότερο ξεκάθαρα. Αλλά πώς να κλείνουν οι αρμοί εγκάρσια, αναπόφευκτη όταν το ύψος του τοίχου υπερβαίνει το μήκος του φύλλου;
Πρώτον, οι σταυροειδείς ραφές πρέπει να γίνονται "σε μια διαδρομή", έτσι ώστε να βρίσκονται σε γειτονικά πάνελ σε διαφορετικά ύψη.
Δεύτερον, οι οριζόντιες άκρες των φύλλων, σε αντίθεση με τις κατακόρυφες, δεν είναι στερεωμένες σε άκαμπτη βάση καθ 'όλο το μήκος και μπορούν να μεταβληθούν. Για να στερεώσετε τις άκρες, πρέπει να στρίψετε τα κομμάτια του προφίλ, μήκους 15-20 cm, από την εσωτερική πλευρά της άρθρωσης. Θα πρέπει να υπάρχουν δύο τέτοιες ενισχύσεις για το πλάτος του φύλλου.
Τρίτον, οι ακμές ραφής πρέπει να ανοίγουν σε ένα βάθος τουλάχιστον του μισού πάχους του φύλλου, αφαιρώντας το υλικό κατά μήκος της ακμής υπό γωνία 45 °.Στη συνέχεια, πρέπει να αφαιρέσετε το περιτύλιγμα από χαρτόνι του φύλλου κατά μήκος της άκρης του πλάτους, που θα πάρει την ενισχυτική ταινία.
Μετά από αυτό, η άρθρωση σφραγίζεται με στόκο Fugenfuller (Fugenfüller) ή Uniflott (Uniflot), καθώς και κάθετη. Παρά το γεγονός ότι το στόκο Uniflott προορίζεται για τη σφράγιση αρμών χωρίς τη χρήση ταινίας, είναι προτιμότερο να το χρησιμοποιήσετε σε εγκάρσιες αρθρώσεις, καθώς είναι λιγότερο σκληρές και η πιθανότητα ρωγμών εδώ είναι υψηλότερη.

Γεγονός 9

Η θέση των συνδετήρων στο φύλλο ρυθμίζεται αυστηρά από τον κατασκευαστή GKL.

Όταν συνδέετε ένα φύλλο γυψοσανίδας στο πλαίσιο, οι βίδες είναι διατεταγμένες με συγκεκριμένη σειρά:

• κατά μήκος της ακμής των βιδών στερέωσης τοποθετούνται σε απόσταση περίπου 20 mm από την άκρη με βήμα 125 mm.
• το φύλλο προσαρτάται στο μεσαίο προφίλ κατά μήκος της κεντρικής γραμμής του φύλλου με ένα βήμα 250 mm.
• στην πρόσοψη της γυψοσανίδας σημειώνονται σημάδια στα σημεία όπου πρέπει να τοποθετήσετε συνδετήρες.
• όταν συνδέετε τις άκρες που δεν καλύπτονται με χαρτόνι (εγκάρσιες αρθρώσεις, αρμοί κομμένων τεμαχίων), οι βίδες αυτοεπιπεδώματος πρέπει να τοποθετούνται πιο μακριά από την άκρη, καθώς το ανοικτό άκρο έχει μικρότερη αντοχή.

Πραγματικότητα 10

Η γυψοσανίδα δεν πρέπει να ακουμπά στο πάτωμα.

Ανεξάρτητα από τη μέθοδο στερέωσης των φύλλων γύψου, τα φύλλα τοποθετούνται στην ίδια θέση:

• το φύλλο τοποθετείται στο πάτωμα με την όψη προς τα κάτω και προς τα κάτω στο σημείο της μελλοντικής εγκατάστασης.
• το κατώτατο άκρο τοποθετείται επί των επενδύσεων με πάχος περίπου 10 mm, συνήθως για αυτή τη χρήση γυψοσανίδας χρήση?
• πραγματοποιείται η απαραίτητη προετοιμασία, για παράδειγμα, βάζοντας κόλλα ·
• το φύλλο ανυψώνεται σε κατακόρυφη θέση και τοποθετείται στη θέση του, ενώ πρέπει υποχρεωτικά να παραμένει επί των επενδύσεων.
• μετά την απομάκρυνση της τελικής στερέωσης των φύλλων.

Το κενό θα προστατεύει από τις δυσάρεστες συνέπειες που μπορεί να προκύψουν όταν μια δομή πέφτει κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.

Πραγματικότητα 11

Το πλαίσιο για την ψευδοροφή των γυψοσανίδων διαφέρει από το πλαίσιο των τοίχων.

Κατά την τοποθέτηση κάθετων επιφανειών γυψοσανίδας, κάθε φύλλο συνδέεται σε τρία προφίλ: δύο στις άκρες, κοινά σε παρακείμενα φύλλα και ένα στο κέντρο. Με πλάτος φύλλου 1200 mm, το ύψος του κατακόρυφου προφίλ του πλαισίου είναι 600 mm.
Κατά την εγκατάσταση γυψοσανίδας στην οροφή, υψηλότερες απαιτήσεις τοποθετούνται στο πλαίσιο. Για να εξασφαλιστεί επαρκής αντοχή και για να εξαλειφθεί η κλίση του φύλλου, το πλαίσιο οροφής είναι τοποθετημένο σε βήματα των 400 mm. Δηλαδή, κάθε φύλλο διατηρεί τέσσερα προφίλ.
Συχνά, οι κατασκευαστές παραμελούν αυτή την απαίτηση και κάνουν το πλαίσιο οροφής το ίδιο με τον τοίχο, αποθηκεύοντας το προφίλ. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί μια άψογη υπηρεσία οροφής.

Γεγονός 12

Υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις για εξαρτήματα οροφής.

Από συνδετήρες σχεδιασμένους για τοποθέτηση σε τούβλο, σκυρόδεμα κλπ., Οι πιο συνηθισμένοι πλαστικοί πείροι, οι οποίοι βιδώνονται στις βίδες. Ωστόσο, σε περίπτωση τοποθέτησης μιας ψευδοροφής, η χρήση τους είναι απαράδεκτη.
Στο στήριγμα οροφής, σε αντίθεση με τη βάση τοίχου, ο συνδετήρας δεν λειτουργεί για "σπάσιμο", αλλά για "σχίσιμο". Ο πλαστικός πείρος μπορεί να αρχίσει να "ανιχνεύει" κάτω από το φορτίο. Λοιπόν, αν συμβεί πυρκαγιά, η οροφή, τοποθετημένη σε θερμοπλαστικά σφιγκτήρες, μπορεί να γίνει χειρότερη από την ίδια τη φωτιά.
Για να στερεώσετε το ανώτατο όριο στη βάση, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε πείρους από κρουστικό μέταλλο, σφήνες ή αγκύρια.

Γεγονός 13

Μην αποθηκεύετε την ακαμψία του χωρίσματος από γυψοσανίδα.

Κατά την ανακατασκευή του διαμερίσματος είναι πολύ βολικό χωρίσματα από γύψο. Ο σκελετός των κατακόρυφων προφίλ χάλυβα είναι επενδυμένος από τις δύο πλευρές με γυψοσανίδα, η εσωτερική κοιλότητα είναι γεμάτη με ηχομονωτικό υλικό - και ο τοίχος είναι έτοιμος!
Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει μια δυσάρεστη έκπληξη. Ολόκληρο το διαμέρισμα είναι τοποθετημένο στο δάπεδο, στην οροφή και στους τοίχους. Στην ουσία, λαμβάνεται μια μεμβράνη που είναι ικανή να δονείται με όλες τις επακόλουθες συνέπειες. Για να μην πάρετε ένα τεράστιο τύμπανο αντί για έναν τοίχο, θα πρέπει να φροντίσετε εκ των προτέρων τη ακαμψία του πλαισίου. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε:

• να ελαχιστοποιήσετε το μήκος του ελεύθερου διαμερίσματος, να δημιουργήσετε τη διάταξη έτσι ώστε το διαμέρισμα να ενισχυθεί με γωνία, να γειτονεύει με ένα άλλο διαμέρισμα και άλλες ακαμψίες πλευρές.
• εφαρμόστε στο προφίλ πλαισίου της μέγιστης ενότητας.
• εισαγάγετε ενισχυμένα προφίλ στο πλαίσιο για την εγκατάσταση πόρτας.
• αυξήστε τη μάζα του χωρίσματος συμπληρώνοντας μια γυψοσανίδα γυψοσανίδας δύο επιπέδων.

Πραγματικότητα 14

Η διασταύρωση του διαχωριστικού γυψοσανίδας με το τοίχο, το δάπεδο ή την οροφή είναι μια πιθανή τρύπα στο παρακείμενο δωμάτιο.

Η σύνδεση των τοίχων από γυψοσανίδες με άλλες δομές, παρά την φαινόμενη πυκνότητα τους, είναι ένα ανοιχτό παράθυρο για διαρροές θερμότητας και διείσδυση ήχου. Ανεξάρτητα από το πόσο προσεκτικά πραγματοποιείται η εγκατάσταση, σχηματίζεται μια διαμπερής θυρίδα σε αυτό το μέρος από το ένα δωμάτιο στο άλλο.
Για να εξαλειφθεί η εμφάνιση αυτού του ελαττώματος, τοποθετείται μια ειδική λωρίδα από αφρώδες ελαστικό κάτω από το παρακείμενο προφίλ. Ελαστική φλάντζα γεμίζει γερά όλες τις ανωμαλίες και σφραγίζει την άρθρωση. Η αφρώδης δομή απορροφά τους ήχους και διατηρεί τη θερμότητα.

Γεγονός 15

Συνδέστε κάτι στον τοίχο γυψοσανίδας πρέπει να είναι συνετή.

Ράφια, ντουλάπια και ακόμη και αρκετά βαριά ερμάρια μπορούν να τοποθετηθούν στον τοίχο γυψοσανίδας. Το κύριο πράγμα είναι να χρησιμοποιήσετε ειδικά συνδετικά στοιχεία για αυτό και να τοποθετήσετε σωστά τα σημεία προσάρτησης.
Ωστόσο, αν χρειαστεί να στερεώσετε ένα βαρύ αντικείμενο που δίνει ένα υψηλό φορτίο, για παράδειγμα, ένα λέβητα, τότε είναι καλύτερα να τοποθετήσετε τους συνδετήρες έτσι ώστε το φορτίο να μην πέσει στο φύλλο, αλλά στα στοιχεία ισχύος. Είναι καλύτερο να τοποθετήσετε το κέρδος στην επιθυμητή θέση στο στάδιο της κατασκευής του πλαισίου.

Δείτε επίσης:

• Τα καλύτερα κατσαβίδια για το σπίτι και την εργασία