Γιατί οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι συνταξιούχοι ζουν με αξιοπρέπεια και απολαμβάνουν τη ζωή μετά το τέλος της δουλειάς τους και οι περισσότεροι από τους ηλικιωμένους μας οδηγούν μια δυστυχισμένη ύπαρξη; Είναι δυνατόν να αλλάξουμε κάπως αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον; Η απάντηση είναι απλή: εάν το κράτος δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές γηρατειό, τότε "η αποταμίευση των πνιγμών είναι το έργο του ίδιου του πνιγμού"!
Ποιος φταίει και τι να κάνει;
Η λογική των προγραμματιστών των προγραμμάτων υπολογισμού των συντάξεων στη Ρωσία γενικά είναι σαφής: τα χρήματα χρειάζονται "εδώ και τώρα" και θα αναλογιστούμε το μέλλον αργότερα. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από μια πολύ χαρούμενη δημογραφική κατάσταση: σύμφωνα με τις προβλέψεις των εμπειρογνωμόνων, πολύ σύντομα ο αριθμός των εργαζόμενων πολιτών και των συνταξιούχων θα είναι ίσος. Φυσικά, είναι χαρούμενο να συνειδητοποιήσουμε ότι το προσδόκιμο επιβίωσης (ή, για να το θέσουμε στην άτυπη, επίσημη γλώσσα, "περίοδος επιβίωσης"), αν και αργά, αλλά αυξάνεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την υπάρχουσα διαδικασία υπολογισμού των συντάξεων, όλο και μεγαλύτερο μέρος της κατανομής των εργαζομένων στο PFR θα δαπανηθεί για τους σημερινούς συνταξιούχους και το ύψος των συντάξεων που εγγυάται σε όσους εργάζονται τώρα ενεργά είναι μια μεγάλη ερώτηση.
Η Ρωσία τοποθετείται ως κοινωνικό κράτος. Είναι σαφές ότι οι μελλοντικοί συνταξιούχοι δεν θα πεθάνουν από την πείνα, αλλά το βιοτικό τους επίπεδο είναι απίθανο να είναι άξιος. Εξ ου και το συμπέρασμα: το μέλλον μας είναι μόνο στα χέρια μας.
Λίγο μαθηματικά
Οι νομοθέτες έχουν κάνει το καλύτερο δυνατό: δεν μπορούν όλοι να κατανοήσουν τους τύπους για τον υπολογισμό των συντάξεων. Εν πάση περιπτώσει, οι χθεσινοί μαθητές, οι οποίοι ελάχιστα επεκτείνουν το ελάχιστο αποτέλεσμα της ενοποιημένης κρατικής εξέτασης στα μαθηματικά, είναι απίθανο να αντιμετωπίσουν αυτό το καθήκον.
Από τηλεοπτικές οθόνες είμαστε συνεχώς ενημερωμένοι ότι η εγγύηση μιας υψηλής μελλοντικής σύνταξης είναι ένας "λευκός" μισθός και μια μεγάλη διάρκεια υπηρεσίας. Ας είμαστε ειλικρινείς: αυτοί που λαμβάνουν ένα σημαντικό μέρος του μισθού τους "σε ένα φάκελο" δεν είναι τόσο λίγοι. Πρέπει να ανησυχώ για αυτό και να υποβάλω καταγγελία στον εργοδότη; Λοιπόν, ας καταλάβουμε.
Υποθετικά δεδομένα πηγής:
- μια γυναίκα που γεννήθηκε το 1985?
- εργασία από 25 χρόνια.
- 1 άδεια παιδικής μέριμνας που είναι 3 έτη.
- μετά τη συνταξιοδότησή της στις 55 ετών, δεν σκοπεύει να εργαστεί.
- ο επίσημος μισθός είναι 20 χιλιάδες ρούβλια, συν 10.000 "σε ένα φάκελο."
Με τη βοήθεια αριθμομηχανής σύνταξης, προτείνεται να υπολογιστούν 2 επιλογές συνταξιοδότησης:
- Πλήρης έκπτωση των συντάξεων (22% του επίσημου μισθού) πηγαίνει στο ασφαλιστικό μέρος.
- Μέρος των εκπτώσεων (6%) πηγαίνει στο λογαριασμό ταμιευτηρίου.
Στην πρώτη περίπτωση, η σύνταξη θα είναι 9134 ρούβλια, στη δεύτερη - 9135. Είναι σαφές ότι, βλέποντας το αποτέλεσμα τέτοιων υπολογισμών, η μεγάλη πλειοψηφία των μελλοντικών συνταξιούχων δεν θα συσχετιστεί με το χρηματοδοτούμενο μέρος. Με αυτό τον τρόπο, το κράτος ωθεί τους Ρώσους να αποστέλλουν ολόκληρο το ποσό των συνταξιοδοτικών εισφορών στο σύστημα διανομής, από το οποίο πραγματοποιούνται οι τρέχουσες πληρωμές.
Αλλάζουμε μία από τις παραμέτρους: αφήστε ολόκληρο το μισθό (στην περίπτωσή μας, 30.000 ρούβλια) να είναι επίσημο. Σύμφωνα με τη λογική των πραγμάτων, στην περίπτωση αυτή, η σύνταξη θα πρέπει να είναι 1,5 φορές υψηλότερη (30000/20000 = 1,5) και ανέρχεται σε 13.700 ρούβλια. Αλίμονο, μια αμερόληπτη αριθμομηχανή "δίνει" μια σύνταξη μόνο στο ποσό των 11.200 ρούβλια.
Αν εισάγετε διαφορετικά δεδομένα, είναι δυνατόν να αποκαλύψετε ένα καταπληκτικό μοτίβο: όσο υψηλότερο είναι το επίσημο εισόδημα, τόσο μικρότερη είναι η αναλογία της μελλοντικής σύνταξης στον τρέχοντα μισθό. Το συμπέρασμα συνάγεται: η φήμη μιας μεγάλης σύνταξης με υψηλό "λευκό" μισθό είναι υπερβολικά υπερβολική.
Βοήθεια στον εαυτό σας
Και είναι πραγματικά ένα φοβερό "γκρι" μισθό, στο οποίο μέρος του εισοδήματος δεν υπόκειται σε φόρους και καταβάλλεται "σε φάκελο"; Στην περίπτωσή μας, είναι προφανές ότι η άμεση εξοικονόμηση στον φόρο εισοδήματος στην περίπτωση ενός "λευκού" μισθού των 20.000 και ενός συνολικού μισθού 30.000 θα είναι 1.300 ρούβλια. Παρεμπιπτόντως, σχεδόν εξίσου θα εξοικονομηθούν εκπτώσεις στις ΜΧΠ και στον εργοδότη.Υπολογίστε το ποσό των μελλοντικών εσόδων, εάν το ποσό αυτό αναβάλλεται μηνιαίως σε τραπεζική κατάθεση.
Βασική γραμμή:
- αρχική κατάθεση - 1300 ρούβλια
- μηνιαία πληρωμή - 1300 ρούβλια?
- επιτόκιο - 11% ετησίως.
- κεφαλαιοποίηση τόκων - τριμηνιαία.
- η εκτιμώμενη περίοδος συσσώρευσης είναι 25 έτη.
Δεν αξίζει να θυμηθούμε σπασμωδικά τους τύπους της αριθμητικής εξέλιξης: ο υπολογισμός καταθέσεων μπορεί να βρεθεί σε σχεδόν όλους τους τραπεζικούς χώρους. Τα αποτελέσματα υπολογισμού παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα:
|
Περίοδος συσσώρευσης |
5 χρόνια |
10 χρόνια |
15 χρόνια |
20 χρόνια |
25 χρόνια |
|
Ποσό στον λογαριασμό |
104444 |
283169 |
592859 |
1112123 |
2029298 |
Έτσι, ανοίγοντας μια κατάθεση και συμπληρώνοντάς την κάθε μήνα με το ποσό της εξοικονόμησης φόρου εισοδήματος, μέχρι τη στιγμή της συνταξιοδότησης, η υποθετική μας ηρωίδα θα έχει συσσωρεύσει 2029298 ρούβλια. Είναι σαφές ότι με τη διακοπή της εργασίας, δεν θα ξαναγεμίζει πλέον το λογαριασμό. Αφήνουμε το τελικό ποσό στην προθεσμιακή κατάθεση στο ίδιο 1% με μηνιαία πληρωμή τόκων.
Απλός υπολογισμός: 2029298 * (11/12) / 100 = 18601 τρίψτε. ανά μήνα
Εντυπωσιακό; Μην ξεχάσετε να προσθέσετε στην κρατική σύνταξη - 9134 ρούβλια. Συνολικά τα έσοδά σας μετά το τέλος της απασχόλησης θα είναι περίπου 27.735 ρούβλια. Συμφωνώ, μπορείτε να ζήσετε. Την ίδια στιγμή, το "σώμα" της συνεισφοράς (2029298 ρούβλια) παραμένει άθικτο - θα υπάρξει κάτι που θα κληροδοτήσει τα παιδιά και τα εγγόνια.
Όλοι οι υπολογισμοί είναι απολύτως διαφανείς, αν είναι απαραίτητο, μπορείτε να τις κάνετε εύκολα με βάση τα δικά σας δεδομένα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα χρήματα που έχετε αναβάλει ανεξάρτητα για συνταξιοδότηση είναι πάντα στη διάθεσή σας (κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για τις συνταξιοδοτικές εισφορές που εμπίπτουν στα βάθη του Ταμείου Συντάξεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας). Σε περίπτωση αλλαγής της οικονομικής κατάστασης στη χώρα, μπορείτε πάντα να κάνετε νέα καταχώρηση μιας κατάθεσης, να την μεταφέρετε σε άλλη τράπεζα με ευνοϊκότερους όρους, να την μετατρέψετε σε νόμισμα κλπ. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε αυτό το ποσό ανά πάσα στιγμή σε περίπτωση απρόβλεπτων περιστάσεων ζωής. Δεν θέλω να είμαι λυπημένος, αλλά σε περίπτωση θανάτου ενός πολίτη (ακόμη και πριν από τη συνταξιοδότηση), δεν υπάρχει επιστροφή των συνταξιοδοτικών αποταμιεύσεων.
Μεταξύ των μειονεκτημάτων είναι η επικινδυνότητα των καταθέσεων σε σχεδόν οποιαδήποτε τράπεζα και η απρόβλεπτη προοπτική της ρωσικής οικονομίας. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση της απώλειας όλων των "γκρίζων" αποταμιεύσεων, η σύνταξή σας θα είναι μόνο ελαφρώς χαμηλότερη από εκείνες εκείνων που είναι επίσημα συγκρίσιμες με το εισόδημά σας.
Ταμείο Συντάξεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας: μια στρατηγική επιβίωσης
Το συμπέρασμα είναι απλό: μια αξιοπρεπή γήρας μπορεί να παρέχεται μόνο ανεξάρτηταδεν πρέπει να ελπίζετε για το κράτος. Πιθανώς πολλοί παρόντες και μελλοντικοί συνταξιούχοι τέτοιοι υπολογισμοί θα θυμούνται στα βάθη της ψυχής. Ναι, όχι εντελώς νόμιμη και όχι πατριωτική. Αλλά οι ιδεολόγοι των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να υπονομεύσουν τα απομεινάρια της εμπιστοσύνης των πολιτών στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Η τελευταία καινοτομία είναι η αξιολόγηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στα σημεία: θεωρείται ότι η αξία του "σημείου" θα καθορίζεται ετησίως με βάση τον προϋπολογισμό και τα έσοδα του Ταμείου Συντάξεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό σημαίνει ότι το μέγεθος μιας σύνταξης μπορεί είτε να αυξηθεί είτε να μειωθεί (μια άμεση αναλογία με μια κυμαινόμενη συναλλαγματική ισοτιμία).
Και τέλος, ένα απόσπασμα από την ομιλία του V.Putin (2002): "Θεωρώ απολύτως δικαιολογημένο το γεγονός ότι ένα μέρος του πληθυσμού, οι νέοι, θα είναι σε θέση να συγκεντρώσει ανεξάρτητα ορισμένα συνταξιοδοτικά μέσα και να μπορεί να διαθέσει τους πόρους αυτούς.". Ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές, Βλαντιμίρ Βλαντιμιρόβιτς! Σας άκουσα!
