Top 10 detektory okablowania

To urządzenie klasy „domowej” jest niezwykle proste: cały jego wyświetlacz to „sygnalizacja świetlna” lampki kontrolnej, która zmienia swoją luminescencję z zielonej na żółtą przy zbliżaniu się do metalu i na czerwono - gdy niemożliwe jest wiercenie w tym punkcie. Ponadto ciągłe spalanie czerwonego sygnału oznacza tylko metal, a migający czerwony sygnał oznacza okablowanie pod napięciem.

Korzystanie z Truvo jest również łatwe - włącz je. Kalibracja jest automatyczna. Narożniki są wyposażone w narożniki, które szybko zaznaczają niebezpieczne miejsca. Należy pamiętać, że urządzenie jest przeznaczone do wyszukiwania dokładnie okablowania sieci domowej prądu przemiennego o napięciu 110-240 V z częstotliwością 50/60 Hz, i na przykład „zobaczy” szynę DC jak zwykły metal z mniejszą dokładnością. Głębokość wykrywania ukrytego okablowania w tym przypadku jest tradycyjna - 50 mm, wzmocnienie stalowe Truvo można odczuć na głębokości do 70 mm, a „tsvetnin” - na 60. Dla potrzeb gospodarstwa domowego wystarczy.

Zasilanie - trzy baterie AAA. Szczerze mówiąc, wbudowana bateria byłaby o wiele bardziej odpowiednia - urządzenie nadal nie działałoby z jednej zmiany na drugą bez podłączenia do gniazda zasilania, a ładowanie z USB w naszym czasie wszędzie, nawet na przystankach autobusowych.

Dobry uniwersalny detektor, który „widzi” okablowanie pod napięciem na głębokości 50 mm, stal - do 120. Podczas szukania okablowania bez zasilania należy polegać na trybie „kolorowym” z maksymalną głębokością wykrywania 80 mm. Wyszukiwanie drzew jest możliwe na głębokości do 38 mm.

Wyświetlacz urządzenia jest podwójny - wyświetlacz ciekłokrystaliczny i obręcz „oka” zmieniająca kolor, dzięki której można od razu zaznaczyć miejsce znalezione ołówkiem lub cienkim markerem. Warto jednak zwrócić uwagę na funkcję urządzenia, na którą nie zawsze zwraca się uwagę (jest to zwyczajowe czytanie instrukcji, gdy coś się psuje, jak wiadomo): czas automatycznej kalibracji urządzenia po włączeniu wynosi co najmniej 8 sekund i przez cały czas powinien być zagwarantowany jest odległy od metalu, w przeciwnym razie zacznie się pokazywać, jeśli nie „pogoda na Marsie”, wtedy „średnia temperatura w szpitalu” - dokładnie. Nie zapomnij również o kalibracji ręcznej, spełniającej warunki określone w tych samych instrukcjach.

Ciekawą cechą GMS 120 jest oddzielny tryb „płyt kartonowo-gipsowych”, w którym, nawiasem mówiąc, urządzenie może również znaleźć plastikowe rury z wodą. Reszta zestawu trybów jest tradycyjna - „metal”, „niemetal”, „drut pod prąd”.

Niestety, pomimo przynależności do „niebieskiej” profesjonalnej serii, urządzenie nie jest przypisywane prawdziwie profesjonalnej - tak nie jest, gdy „Bosch” wszystko wyszło zgodnie z planem. Urządzenie nadal nie jest wystarczająco „dalekosiężne” i elementarne kapryśne do warunków pracy.

Ale to już poważna „uniwersalna” klasa zawodowa, aczkolwiek z odpowiednią ceną. Rozpoznaje metal na głębokości do 150 mm, przewody pod napięciem - do 60. On i plastikowe rury z wodą „widzą”. Źródłem zasilania są ponownie baterie (chociaż na przykład w Bosch, już zaczęły zastępować standardowe baterie litowo-jonowe), ale przynajmniej nie przeklęte „Kron”, ale 4 baterie AA, które można zastąpić bateriami o tym samym rozmiarze.

Wyświetlacz w detektorze ma charakter informacyjny, ale rusyfikacja zabija - wysyła wszystkie komunikaty w transliteracji, takie jak „Dvigat” lub „Kabel pod napryaz”. W przypadku drogiego urządzenia wygląda to dziwnie - choć może razrabotchiki po prostu ponownie odczytuje Burgessa i uruchamia gadżet na nassacie? Ale tryb oglądania sygnału (nazywany Prosmotr signala ... nie, lepiej po angielsku - Signal View) jest często w stanie pokazać nawet dwa sąsiednie zawory oddzielnie, a nie jako pojedynczy obiekt: dokładność jest doskonała. Dodatkowo wprowadzono przydatny tryb pomiaru surowego betonu oddzielnie od suchego, czego brakuje w tańszych instrumentach.

Bardzo interesujące urządzenie specjalnie zaprojektowane do wyszukiwania okablowania, w tym głębokiego, a niekoniecznie sieci domowej pod standardowym napięciem. Dokładniej jednak nie jest to jedno urządzenie, ale dwa: sam detektor i nadajnik. Zasada wykrywania okablowania jest prosta: nadajnik tworzy prąd o wysokiej częstotliwości w przewodzie, który jest łatwiejszy do złapania nawet w przyzwoitej odległości niż standardowy kilkadziesiąt herców. W tym samym czasie nadajnik podłączony do dostępnego końca przewodu (na przykład do gniazda zasilania, którego szukamy) pokazuje napięcie na nim. Sygnał generowany przez nadajnik jest kodowany - dzięki temu można użyć kilku nadajników jednocześnie, umieszczając na nich inny kod, aby nie przeszkadzały sobie nawzajem, a odbiornik może natychmiast pokazać, która linia została znaleziona.

Poważną zaletą detektorów z własnym generatorem sygnału jest możliwość nie tylko znalezienia przewodu jako takiego, ale także wykrycia miejsca ukrytej przerwy. Tak więc funkcjonalność CEM jest naprawdę więcej niż warta.

Jeśli chodzi o minusy, zauważamy, że zarówno nadajnik, jak i odbiornik są zasilane przez „Kron”. Jeśli jednak można korzystać z połączenia bipolarnego podczas pracy z okablowaniem domowym (nadajnik przełącza się na zasilanie sieciowe), odbiornik nie ma „zapasowego” źródła zasilania. Warto więc zaopatrzyć się w „Kron” w obudowie, nawet w przypadku nowoczesnych baterii 9-woltowych, pojemność nie jest imponująca.

Niemniej jednak radzimy przeczytać instrukcję przed użyciem, chociaż jest to dla osoby rosyjskiej i nietypowe - pozwoli to uniknąć nieporozumień i banalnego niewłaściwego użycia detektora.