Top 10 karabiny myśliwskie

Nasza ocena najlepszych broni do polowań otwiera pracę mistrzów Iżewska MR-27M. Podwójna beczka jest zazwyczaj kupowana przez długi czas, a tutaj jest wybór: przepłacić za niezawodność lub wybrać model z łatwo dostępnymi częściami zamiennymi. Biorąc pod uwagę, że teraz nawet tureckie broń krytyczna zbliża się powoli do granicy klasy budżetowej, a działa takie jak Ata Arms SP rzeczywiście trafiły do ​​„klasy średniej”, boczna strona Iżewska nie traci popularności: w czasach Związku Radzieckiego, kiedy nazywano go Izh- 27, stał się mistrzem w liczbie wydanych modeli - ponad pół miliona.

Dostępnych jest wiele modyfikacji pistoletu - od wersji budżetowej w pistoletach plastikowych po sztukowe z bogatym dekoracyjnym wykończeniem, zbliżającym się do ceny znanego skrótu BBB. Istnieje możliwość wyboru kalibrów i wariantów mechanizmu spustowego oraz długości pnia. Od dłuższego czasu można tanio zmienić karabin w „prawie połączony” w ramach licencji „gładko-otworowej”, kupując dodatkową baryłkę dla kalibru .366 - ta ostatnia, choć nazywa się ją „niedociętą”, dobrze się pokazała na polowaniu. Cóż, zakończmy listę aktywów z dobrze zbadanym (nie dziwi, że model „okazał się” dokładnie 45 lat) z konstrukcją.

To prawda, że ​​tradycyjnie dla Iżewska masowe karabiny wymagają uwagi przy zakupie: istnieje ryzyko spotkania się z ciągniętymi pniami i zakrzywionymi deskami, a różnica w grubości cięcia wylotowego nie jest oficjalnie uznawana przez roślinę za wadę. Drzewo jest prawie takie samo przez prawie pół wieku, zwykle już nazywane „pałeczką” i „wiosłem” - jest źle dopasowane do pistoletów ciężkich, ale ergonomicznie ... Dobra, nie mówmy o złym, tylko ilość „mięsa” na łóżku pozwala na dopasowanie pistoletu „

Wspaniałe połączenie całkowicie klasycznego stylu z nowoczesną technologią mimowolnie wymaga zmiany torebek na skórzaną torbę do gry, a czapkę maskującą na kapelusz z piórkiem. Zachowując tradycyjną jakość wykończenia i zachowując styl, Beretta oferuje jednocześnie formowany na zimno blok pni spawanych zgodnie z technologią Triblock, który zapewnia wysoką sztywność połączenia, łatwy demontaż USM ze zmodernizowanymi sprężynami w kształcie litery V, a specjalna konstrukcja bezpiecznika eliminuje strzały podczas upadków i w „niestandardowych” pozycjach - na przykład, jeśli złapiesz się na zejściu z pistoletem w pogoni za ramieniem. Dławiki - wymienne, standardowe Optimachoke HP, zdolne bez ryzyka pracy ze strzałami stalowymi o dużej liczbie. Dla Rosji na szczęście ołów jest bardziej odpowiedni, ale dodatkowy margines bezpieczeństwa nie boli, prawda?

Włosi mieli karabin myśliwski, niewątpliwie godny, a jednocześnie nie do końca przerażający cenowo, jak topowe modele z tej samej Beretty, które przekroczyły już próg miliona rubli. Dodając trochę do oceny koneserów stylu klasycznego, z pewnością nadamy mu pierwsze miejsce.

Podczas gdy w Rosji strzelby nie są szczególnie popularne na polowaniach (ich brak w czasach sowieckich ma wpływ, pierwsza cywilna „pompa”, Izh-81, pojawiła się w sklepach dopiero w 1994 r.), Dla USA jest to rzeczywiście klasyk. Cóż, klasyk z klasyki to niewątpliwie 870. Remington, który został wyprodukowany w wielu modyfikacjach od 1951 roku (ponad 11 milionów pistoletów opuściło fabrykę).

Wśród nich były karabiny myśliwskie, w tym te wyposażone w „czysto amerykańskie” 12-kaliberowane lufy („karabin reniferów”) i „niedobory” policji, znane wszystkim bojownikom. Cóż, a ponieważ mówimy głównie o polowaniu, skupimy się na wersji Wingmaster z lufą z długim strzałem i magazynem z czterema ładowaniami.

Nie ma sensu opisywać konstrukcji tego pistoletu - został on ukończony w 67 lat, prosta i niezawodna mechanika, a nawet tańsza produkcja nie miała ostatnio znaczącego wpływu na zasoby, a przemysł tuningowy dla „Remingtons” pracował nad pozbyciem się „bolączek dzieci”. W Rosji rzemieślnicy wytwarzają dużo „nishtyakova”, nie gorszego od amerykańskiego rynku wtórnego, ale po znacznie przyjemniejszych cenach.

Nie należy spodziewać się wyrafinowanych wykończeń lub delikatnych elementów wyposażenia z „rem” - tak było, jest i będzie prawdziwym karabinem roboczym, staromodnym i ciężkim dzięki stalowemu odbiornikowi, a to w czasach lekkich stopów. Za co go naprawdę kocham.

Mówiąc o półautomatycznych urządzeniach inercyjnych, nie sposób nie wspomnieć o Benellim - choć sam schemat ładowania pojawił się na początku XX wieku na szwedzkich Sjogrenach, to Benelli wprowadził pomysł mechanizmu inercyjnego na nowoczesny „lizany” stan kilka dziesięcioleci później. I choć trudno go porównać do „wszystkożerności” z regulowanym wyładowaniem gazu wlotowego, włoska inercja wykazuje dobrą wszechstronność, „trawienie” i ciężkie magnum na polowaniu na gęsi oraz opłaty sportowe na stoisku.

„Crio” w swojej nazwie nawiązuje do innej zastrzeżonej technologii Włochów - kriogenicznej obróbki kęsa lufy i wymiennych dławików. Ciekawą cechą takich beczek nie jest użycie lutowanego drążka celowniczego, ale instalacja wymiennego włókna węglowego, które między innymi zmniejsza masę pistoletu i zapewnia przewidywalne wibracje lufy po wystrzeleniu, a zatem zapewnia dobrą walkę na pocisk bez konieczności stosowania wymiennych luf „pocisków”.

W celu szybkiej kontroli dostępności kaset w sklepie zapewniono system okienny - innymi słowy, podłużny rowek w przedniej części i magazynku. Konstrukcja nie może być prostsza i jednocześnie skuteczna, ale nie należy sprawdzać niezawodności pistoletu z zanurzeniem w błocie: opóźnienia zaczną się przy strzelaniu.

Być może tylko w tym segmencie rynku rosyjscy rusznikarze nie mają poważnej konkurencji i nie są spodziewani - po połączeniu sprawdzonego i niezawodnego projektu „Kałasznikowa” z kalibrem gładkolufowym projektanci z Iżewska stworzyli trend w swoim czasie.Cóż, Vyatka-Polyansky „Molot”, biorąc za bazę nie AK, jak Izhevtsy ze swoją „Saigą”, ale PKK, stworzył „Dzika” - najbardziej wiarygodnego i dobrze zebranego „Kalashoid”, ukochanego zarówno przez „samoobronę”, jak i strzały IPSC .

Dostępna „świnia” (jak jego nazwa jest popularna) w kilku poziomach wykończenia - od „skrócenia” 205-03 z lufą o długości do 305 mm, która po wystrzale z powodu ryku i błysku lufy przypomina kieszonkową haubicę, do potwornego działa przeciwlotniczego z lufą 680 mm, do którego dodano znaczną długość odbiornika. Specjalnie dla strzelców IPSC produkowana jest wersja sportowa „Vepr-12 SP” z „tuningiem fabrycznym” - kolbą teleskopową, skutecznym DTK i innymi modyfikacjami.

Jest „Dzik” i „Podkreślenie” marki i niezbyt przyjemne. Wspomnieliśmy już, że zasady Boris Razor on the Hammer są honorowane i szanowane. Dlatego nawet najkrótsza „świnia” waży ponad 4 kg z pustym magazynkiem.