Top 15 perforatory

Od czasu skompilowania ostatniej wersji rankingu najlepszych perforatorów Bosch był w stanie przywrócić pewną pewność siebie: jeśli w jakiś sposób znalazł się na trzecim miejscu, teraz zasługuje na mocną sekundę. Pod względem energii uderzenia jest zdecydowanie jednym z liderów wśród modeli z pojedynczą baterią - 2,6 J! Porównaj ze swoim poprzednikiem na przenośniku - model GBH 18 V-EC (który w rzeczywistości zawiódł w rankingu prawie rok temu): tam można było liczyć tylko na 1,7 J.

Ogólnie rzecz biorąc, ponieważ mówimy o dwóch perforatorach z tej samej linii, ale z różnych pokoleń, chciałbym docenić „pracę nad błędami” firmy Bosch. Oprócz wzrostu mocy, która pozwoliła zwiększyć średnicę wiercenia betonu z 18 do 26 mm, nowy perforator otrzymał stałą elektronikę wspierającą prędkość obrotową pod obciążeniem, wygodnie łącząc system odpylania (mianowicie stary model nie lubił kurzu). Ale, co jest szczególnie ważne, w końcu pojawiła się pełnoprawna izolacja wibracyjna klamki: tylny uchwyt „unosi się”, zwiększając komfort pracy w trybie perkusji czasami.

Na obudowie pojawił się dodatkowy przełącznik aktywujący system EPC - zmienia algorytmy sterowania silnikiem, co ułatwia pracę z delikatnymi materiałami. Czy kiedykolwiek trzeba było wywiercić otwór w już położonej płytce? Bosch znacznie zmniejszy prawdopodobieństwo wykruszenia powierzchni płytek w strefie wiercenia, a zwłaszcza występowania pęknięć.

Wreszcie bateria „poruszyła się” - jeśli wcześniej była przymocowana do przodu, psując rozkład ciężaru i zbierając cały kurz, teraz jest przymocowana pod uchwytem. Pamiętasz, że ostatnio mieliśmy poważne skargi na montaż baterii? Cóż, Bosch pokazał tutaj, że może pracować nad błędami. I tylko wewnętrzny głos w głowie autora cicho szturchnął: „Cóż, nadszedł już czas, by się uczyć, a nie popełnić błędu…”

W atutach „Makita”, emitujących energię uderzenia do 2,4 J, nie tylko moc. Zacznijmy od silnika - za pomocą silnika bezszczotkowego, twórcy obdarzeni uderzeniem i wydajnością oraz minimalnymi wymaganiami konserwacyjnymi. Dla perforatora, brak szczotek ocierających się o kolektor jest dobry, a ponieważ zmniejsza wrażliwość na pył ścierny, i to dla nich - element.

Waga perforatora jest dobra - silnik i skrzynia biegów znajdują się blisko ręki, akumulator pod tylnym uchwytem „opóźnia” część obciążenia na sobie. Tak więc, chociaż ten model waży ponad 3 kg, siedzi w dłoniach znacznie wygodniej niż tradycyjne perforatory. Zwracamy szczególną uwagę, że ten model (podobnie jak wiele innych bezprzewodowych wiertarek Makita) ma wibracyjne odsprzęganie akumulatora: nawet przy dużej ilości pracy nie ma ryzyka, że ​​styki i blokada akumulatora zaczną się rozluźniać pod wpływem wibracji. Zamiast standardowej baterii można zainstalować bardziej pojemną, na 4 amperogodziny zamiast trzech: będzie to przydatne na przykład podczas pracy na wysokości, na której nie podbiegnie się ponownie do ładowarki.

Z całego tego modelu, który nie jest do końca jasny, jest przypadek: jest on oczywiście trwały i dobry w wyglądzie, ale wszyscy jako jeden z właścicieli DHR242RFE zauważają jego nadmierny rozmiar i „głupotę”.

Ten dziurkacz mógłby twierdzić, że jest profesjonalistą, jeśli byłby mocniejszy - a jednak 2 J do ciągłego używania w ciężkiej pracy jest szczerze mówiąc niewystarczające. Ale z drugiej strony twórcy podeszli do konstrukcji mądrze i przemyśleli instrument do najmniejszego szczegółu. Po pierwsze, jest wystarczająco kompaktowy, chociaż waży solidnie - 3,3 kg. Po drugie, ma niezawodną ochronę przed wibracjami, a nie tylko ręce, ale także samą baterię litowo-jonową - kiedy jednak po raz pierwszy dostaniesz ją w swoje ręce, wiele osób ma pytanie „dlaczego bateria się rozłącza”? W rzeczywistości nie „wiszą”, ale „są zawieszone na elastycznym zawieszeniu” - jest to niezwykłe, ale zasoby są wrażliwe na wibracje i drogie zapisy litowo-jonowe. Jego pojemność jest niewielka (3 amperogodziny), ale w praktyce, mając możliwość włączenia ładowarki, można się upewnić, że jest to optymalna równowaga między pojemnością, autonomią i czasem ładowania: gdy jeden jest rozładowany, inny będzie miał czas na naładowanie.

Naprawianie narzędzia tnącego - SDS-Plus (więcej o różnicach - na końcu artykułu). W przypadku wierteł o średnicy do 32 mm jest to w rzeczywistości standard, więc nie będzie problemów z zakupem narzędzia. Perforator posiada tryb wiercenia bez udaru, maksymalna prędkość obrotowa wynosi 950 obr / min, ponadto dzięki stabilizacji elektronicznej. Ale uchwyt wiertarski nie jest dołączony.

Głównym nieprzyjemnym momentem w BHR242RFE był jego dźwięk: przy użyciu silnika o dużej prędkości, aby zmniejszyć zużycie energii, inżynierowie Makita byliby zmuszeni pracować tylko w ochronie słuchu, w przeciwnym razie kakofonia, która bije uszy, szybko zmęczy uszy. Jeśli nasza kategoria Zemsta do sąsiadów znalazła się w naszym rankingu najlepszych perforatorów, Makita dostanie tam przyzwoite miejsce.

Projektanci tego punchera byli oczywiście fanami filmów Michaela Baya. Ale w praktyce ten owoc grzesznego stosunku Bumblebee i Optimus Prime ukazuje się z godnością, zdobywając miejsce w rankingu najlepszych perforatorów.

Jest to jeden z najmocniejszych modeli akumulatorów na rynku: mechanizm udarowy wytwarza do 2,3 J, a minimalne drgania przenoszone są na ręce operatora. To zasługa nie tylko systemu antywibracyjnego. ale także waga stempla wynosi 3,5 kg. Wydawałoby się, że jest to coś więcej niż „Makita”, ale w rzeczywistości jest znacznie szybszy podczas pracy nad ciężarem.

Pojemność akumulatora wynosi tutaj 4 A * h, ale projektanci nie osiągnęli równowagi pojemności i zużycia energii: akumulator jest rozładowywany szybciej niż drugi ładuje. Korzystając z narzędzia, będziesz musiał znosić pracę przy stałym niedociążeniu lub częściej robić przerwę na dym.

W porównaniu z „Makitą” AEG wygrało tylko w trybie wiercenia bez udaru na małych średnicach - tutaj wzrost maksymalnej prędkości (1400 wobec 950) znacząco wpływa na wydajność. Reszta AEG przegrywa.

Chociaż narzędzie do baterii zawsze było mocną stroną DeWalt, ich uderzenie nie było najlepsze. W opisie poprzednich modeli nie wspomnieliśmy na próżno o rozkładzie masy: po podniesieniu żółto-czarnego „jamnika” rozumiesz, o ile bardziej wygodne są te same Bosch lub Makita. Chociaż DeWalt waży trochę (tylko 2,3 kg), silnik i skrzynia biegów przenoszone z dużym wyprzedzeniem natychmiast stają się odczuwalne, przekręcając prawą szczotkę ręczną, jeśli próbujesz przytrzymać narzędzie jedną ręką.

Ma jednak wyraźne zalety. Energia uderzenia wynosi 2,6 J, jeden z największych w tym segmencie. W połączeniu z wysoką częstotliwością uderzeń daje to nam dobrą wydajność, ale stąd właśnie główna wada tego modelu. Niestety, nie ma wiązania wibracyjnego: producent zdecydował się zrobić tylko z gumowymi podkładkami na ramionach.

Koryguje pozycję cenową: nawet biorąc pod uwagę fakt, że jest wskazany dla „tuszy” bez baterii i ładowarek, DeWalt jest znacznie bardziej dostępny niż modele z najwyższych pozycji w rankingu. Jeśli masz już jakieś narzędzie na 18-woltowych bateriach DeWalt, zakup będzie jeszcze bardziej interesujący.

Dla tego stempla nie są potrzebne specjalne perforacje - na naszym rynku jest to już osoba długowieczna, a poza tym jest udoskonaleniem jeszcze bardziej znanego modelu 2450. Ulepszenia są oczywiste na pierwszy rzut oka: uchwyt zyskał bardziej ergonomiczny kształt (oprócz tego, z podkładką odporną na wibracje, co szczerze mówiąc , stary człowiek 2450 wciąż nie wystarczał), mechanizm odwrotny został zaktualizowany, tak jak w przypadku wszystkich innych wiertarek i perforatorów Makita: jeśli wcześniej pole wyboru nad kluczem zmieniło tylko polaryzację uzwojenia, to teraz suwak boczny przesuwa zespół szczotki Maksymalny maksymalny moment obrotowy na odwrotnej i oszczędzającej żywotność szczotki.

Jednym z „wąskich” miejsc starego modelu była kaseta, oczywiście słaba jak na model, który był często używany w ciężkiej pracy - utrwalono utrwalenie narzędzia, a gdy beton został wywiercony głęboko w dół, ciągnąc wiertło, operator pozostawił go wiszącego na dnie: wysiłek ustalacza nie był wystarczający, aby wyciągnąć narzędzie na zewnątrz. Nowa kaseta znacznie mocniejsza, co jest dobre.

W rezultacie uderzenie było dość ciężkie i obniżyło energię uderzenia (z 2,7 do 2,4 J w paszporcie), ale w praktyce nie spowodowało to spadku wydajności.Jednak skrzynia biegów, już wystarczająco mocna, stała się jeszcze silniejsza, co ostatecznie sprawia, że ​​nadaje się ona do zastosowań profesjonalnych. Gdyby nie drobne wady spowodowane przeniesieniem produkcji do Chin (a nawet zabawne - czasami słabo przylutowane kontakty, twardy drut), dziurkacz mógłby ubiegać się w rankingu o najlepsze i wyższe wyniki.

Trudno było przejść przez profesjonalną serię Bosch w przeglądzie najlepszych perforatorów sieciowych, ale niemożliwe było uniknięcie rozczarowań dzięki bliskiej znajomości modeli dostępnych na rynku: poprzez stworzenie doskonałego systemu tłumienia drgań z przeciwwagą (te same mechanizmy są obecnie nieustannie wprowadzane, na przykład w automatyczne ramiona) , inżynierowie niemieckiego koncernu nie sprawili, by działał niezawodnie, a skargi na kliny, przegrzanie i rozmyte przełączanie trybów nie są rzadkością. Tak więc spośród wszystkich perforatorów wyprodukowanych w serii „blue” z energią udarową do 4 J, jedyną godną zakupu opcją jest GBH 3-28 - jedyną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest smarowanie skrzyni biegów (zmiana na czas i przy dużej ilości pracy). Powinien być stosowany bardziej gęsty) oraz potrzeba ochrony wkładu przed wnikaniem pyłu podczas wiercenia pionowego - element ustalający SDS-plus jest wrażliwy na zanieczyszczenia. Na szczęście problem rozwiązuje się dosłownie za pomocą improwizowanych środków - plastikowego lub gumowego koła u podstawy wiertła.

Biorąc pod uwagę te niuanse, otrzymasz niezawodne i wydajne narzędzie: dzięki mocy 800 W i energii uderzenia 3,1 J Bosch doskonale wierci i wierci cegły i beton bez męczenia rąk operatora: system antywibracyjny działa doskonale, a uderzenie zasługuje na pozycję lidera w dziedzinie ochrony przed drganiami ocena. Dodatkowym plusem jest możliwość szybkiej wymiany szczotek i kabla: pierwszy, cokolwiek można powiedzieć, jest materiałem eksploatacyjnym, ale zmiana uszkodzonego przewodu bez demontażu całego stempla na innym nie powiedzie się.

Najbardziej opłacalny cios spośród prezentowanych w tej kategorii jest również najmocniejszy - jego energia uderzenia osiąga 3,8 J, choć z mniejszą częstotliwością (3000 uderzeń na minutę, z zawodnikami powyżej 4000). Jednak w wielu przypadkach to siła uderzenia decyduje, a nie ich liczba na minutę, więc biorąc pod uwagę cenę, Zubr staje się interesującą opcją zakupu.

Powiedzmy: cena ma swoją odwrotną stronę. Na przykład sztywność sprzężenia bezpieczeństwa, gdy wiertło spotyka kamień, natychmiast przejawi się jako namacalny szarpnięcie. W porównaniu z odpowiednikami, Zubr jest najcięższy (ważący ponad 4 kg) i najtrudniej jest im pracować nad ciężarem (zwłaszcza biorąc pod uwagę układ, który ma silną przewagę). Ponadto plastikowa obudowa skrzyni biegów nie wzbudza zaufania - a to pomimo tego, że konwencjonalne wiertarki udarowe mają również aluminiowe w gamie modeli Bison.

Cena „niebieskiej” serii dla modelu GBH 240 (w rzeczywistości jest to już dobrze znany model GBH 2-24) jest bardzo atrakcyjna. Ale z drugiej strony podejrzenie mimowolnie skrada się, ponieważ zostało ono całkowicie uproszczone w celu uzyskania niskiego kosztu.

Rzeczywiście tak jest. Zacznijmy od mocy: silnik o mocy 790 W pozwala liczyć na wiercenie otworów w betonie o średnicy do 24 mm, maksymalna energia uderzenia wynosi 2,7 J. Nie mówiąc już, że jest to dużo do użytku profesjonalnego - chociaż model jest określany jako „niebieski”, ale raczej nadaje się do ćwiczeń amatorskich. Co więcej, zewnętrzna część obudowy skrzyni biegów wykonana z tworzywa sztucznego tutaj jest nie tylko kwestią wytrzymałości (tworzywo sztuczne i od dawna zakorzenia się w broni palnej), ile chłodzenia: aluminium pozwala znacznie szybciej rozpraszać ciepło. Oczywiście Bosch twierdzi, że standardem dla serii profesjonalnych jest do 16 godzin pracy dziennie, ale nie sprawdzimy go na GBH 240.

Warto również zwrócić uwagę na minimalizm ochrony przed wibracjami - na tylnym uchwycie jest tylko tylna podkładka, która jest raczej cienka i działa bardziej na komfort trzymania niż na rzeczywistą redukcję wibracji. GBH 2-24 również miał ten problem i pozostał w „dziedzictwie” GBH 240: tak, wygląda na to, że chwaliliśmy Boscha powyżej, mówiąc o pracy nad błędami ...

Spośród trzech rankingów najlepszych profesjonalnych wiertarek DeWALT ma najniższe osiągi - efekt ma najmniejsza moc silnika elektrycznego (1250 W) i energia uderzenia (12 J). Ale zalet nie można kwestionować - jest również najlżejszy (waga nieco poniżej 7 kg) i najtańszy: w połączeniu ze sprawdzoną niezawodnością jest wyraźnie godny wyboru.

Niska waga początkowo powodowała podejrzenia o duże obciążenie wibracyjne, ale inżynierowie DeWALT byli zaskoczeni: jeśli AEG poradzi sobie z prawie dwukrotną izolacją uchwytu pod względem masy i wibracji, to lekki D25602K ma aktywne tłumienie drgań z ruchomą przeciwwagą, a także amortyzowany uchwyt tylny, i ostatecznie wibruje jeszcze mniej.

Na tym ciekawym rozwiązaniu technicznym nie kończy się: silnik jest połączony ze skrzynią biegów nie jest przekładnią, a napęd łańcuchowy, znajdujący się wspólnie z kąpielą olejową przekładni. Zastosowanie ciekłego smaru zapewnia niezawodne dostarczanie do obciążonych par ciernych i ich lepsze chłodzenie, chociaż istnieje również uzasadnione podejrzenie, że z czasem zacznie ono przeciekać.

Inną „cechą” perforatora jest regulowane sprzęgło bezpieczeństwa z dwuetapową zmianą maksymalnego momentu obrotowego. Dla profesjonalnego narzędzia o dużej mocy jest to ważne: podczas pracy z wiertłami o małej i średniej średnicy wymagana jest bardziej miękka reakcja, aby zachować sczepianie, w przypadku wierteł i koron o dużej średnicy maksymalny moment obrotowy sprzęgła powinien wzrosnąć.

Utraciwszy wydajność i ergonomię AEG, Makita może przeciwstawić się trybowi dłutowania - jeśli potrzebujesz dobrej wiertarki i wiercenia i dłutowania, a DeWALT nie ma wystarczających możliwości, powinieneś spojrzeć na ten model.

HR5001C nie można nazwać łatwym, ale za półtora kilogramowy cios normą jest waga nieco ponad 10 kg. Szkoda, że ​​zamiast wygodnego uchwytu bocznego w kształcie litery D, jest to zwykła linia prosta, praca pozioma z „Makitą” jest znacznie mniej wygodna niż w przypadku AEG PN 11 E. wkład jest łatwy do odblokowania i ma niezawodną ochronę przed pyłem. Energia uderzenia wynosi 17,5 J, jednak podąża z większą częstotliwością niż w AEG, więc w większości przypadków perforatory będą wykazywać równe osiągi, ale poziom wibracji i hałasu Makit jest wyższy.

Nie zapomnij zanotować obecności wskaźnika zużycia szczotek: nie pozwoli to przegapić momentu wymiany, jest to szczególnie ważne, ponieważ nie ma ich automatycznego wyłączenia w przypadku nadmiernego zużycia.

Wygląda na to, że projektanci Boscha w momencie tworzenia tego ponczu byli nękani nostalgią - w jakiś sposób wyraźnie nawiązuje do ducha lat osiemdziesiątych. Co więcej, projektanci argumentowali, że inżynierowie: na przykład kratka wokół „nosa” skrzyni biegów, która teoretycznie powinna chronić rękę przed kontaktem z gorącym ciałem, w praktyce, szybko zapychana brudem.

Zalety to doskonała ochrona przed wibracjami tylnego uchwytu: zawieszona jest na dwóch amortyzatorach. Dlatego trafia na lewą rękę, która trzyma przedni uchwyt: że za drogie narzędzie wygląda zupełnie obco, tak jakby zostało szybko odkręcone z narzędzia budżetowego. Panowie, 2010 już się kończy na podwórku, a ochrona dodatkowych uchwytów przed drganiami jest teraz normą! Szczerze mówiąc, to właśnie ten uchwyt najbardziej psuje wrażenie dobrego ogólnego narzędzia.

Na zewnątrz i zgodnie z głównymi cechami, Metabo podejrzanie przypomina AEG - nawet składany uchwyt w kształcie litery D jest podobny w konstrukcji. Ostatnio jednak producent wyraźnie „zoptymalizował” swój dziurkacz i przyzwyczailiśmy się do tego, że te „optymalizacje” nie są dobre.

Ale zacznijmy lepiej od dobra. Dziurkacz o energii do 20 J, stempel dobrze radzi sobie z dłutowaniem, a moc silnika 1,7 kW pozwala nie zawieść podczas pracy z koronami i mieszadłami dysz. Rękojeść ma tłumienie, w silniku sterującym elektroniki jest tryb płynnego zwiększania mocy, co ułatwia wiercenie. W rezultacie dziurkacz, choć ciężki, jest wygodny i nie męczy się z wibracjami podczas pracy z dłutem.

Ale zła - w konstrukcji sprzęgła bezpieczeństwa. Nikt nie zaprzeczy, że potrzebuje mocnego perforatora, a obciążenia na nim są znaczne. Ale jeśli początkowo KHE 96 były wyposażone w metalowe łączniki, teraz w zakładzie stosowane są tworzywa sztuczne. Rozumiesz, że wpływa to na niezawodność nie jest najlepszym sposobem. Szkoda, ale musimy przyznać: ostatnio Metabo ma coraz więcej skarg pod względem jakości, a to po raz kolejny dowodzi, że „optymalizacja” jest bardziej przekleństwem niż godnością. Dlatego lepiej jest używać Metabo KHE 96 do dłutowania: tutaj nie mamy żadnych skarg, ale wiercenie heterogenicznych materiałów może prowadzić do nieprzyjemnej niespodzianki.