13 καλύτερα ψηφιακό πιάνο

Μετά το Casio Yamaha, που στέκεται λίγο φθηνότερο, φαίνεται πραγματικά ωχρός - αντί πληκτρολογίου πλήρους μεγέθους, υπάρχουν μόνο 76 κλειδιά και ο μηχανισμός σφυριών δεν τους «παραδίδεται». Ωστόσο, δεν είναι για τίποτα ότι αυτό το συμπαγές ψηφιακό πιάνο περιλαμβάνεται στην κατάταξη των καλύτερων;

Όχι, όχι μάταια. Η κύρια κάρτα ατού "Yamaha" - είναι ο ήχος. Εδώ, Casio χάνει πραγματικά, και αισθητά. Ακόμα και είναι κρίμα που η εταιρεία δεν εγκατέστησε την καλύτερη ακουστική στο πιάνο - ο ήχος του NP-32 αποκαλύπτεται με νέο τρόπο στα ακουστικά υψηλής ποιότητας.

Το σύνολο των εφέ είναι παραδοσιακό, πρώτα απ 'όλα, σημειώνουμε την υψηλής ποιότητας αντήχηση και χορωδία. Για έναν αρχάριο μουσικό, ο ενσωματωμένος βρόχος θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμος - έχοντας καταγράψει το παιχνίδι ενός οργάνου στη μνήμη του, μπορείτε να αλλάξετε τη λειτουργία και να αναπαράγετε ένα άλλο εικονικό όργανο πάνω από την ηχογράφηση.

Υπάρχει επίσης μια λειτουργία split πληκτρολογίου που σας επιτρέπει να κάνετε την ίδια "ζωντανή" - το ένα χέρι παίζει το μέρος ενός οργάνου, το άλλο - το άλλο. Υπάρχει επίσης μια διασύνδεση MIDI, έτσι ώστε το πιάνο να μπορεί πάντα να χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε συνθεσάιζερ VST σε έναν υπολογιστή.

Εδώ το πληκτρολόγιο είναι ακόμη μικρότερο - 61 κλειδί. Αλλά η διαφορά στην τιμή με το "32ο" μοντέλο είναι κάτι περισσότερο από το χτύπημα - είναι πραγματικά μόνο για αυτό; Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε.

Αρχικά, η μείωση του πληκτρολογίου αντισταθμίζεται από την ενσωματωμένη λειτουργία μεταφοράς.Φυσικά, αν παίζετε περάσματα από ολόκληρο το πληκτρολόγιο, θα είναι ενοχλητικό να χρησιμοποιήσετε τη μεταφορά, αλλά το χρειάζεστε συχνά;

Ο ήχος εδώ είναι ακριβώς ο ίδιος με τον δειγματισμό από τα πραγματικά όργανα της Yamaha, προκειμένου να μειωθεί το κόστος, η ενσωματωμένη ακουστική υπέστη - η ισχύς μειώθηκε, τα ηχεία μοιάζουν πιο σκληρά στον ήχο. Έτσι, άρχισαν να παίζουν, αλλά κάτι λείπει ... Αυτό είναι σωστό - το δεξιό πεντάλ είναι προαιρετικό, εδώ υπάρχει ένα ακόμα μυστικό της μείωσης των τιμών.

Πάνω απ 'όλα εδώ υπέφερε το πληκτρολόγιο. Αν στα NP-32 τα μπάσα ήταν αισθητά πιο σκληρά, τότε εδώ η απάντηση από τα πλήκτρα δεν εξαρτάται από μια οκτάβα, και αυτό σε μεγάλο βαθμό χαλάει τα όργανα σε σύγκριση. Πρέπει να θεωρηθεί το NP-12 ως εναλλακτική λύση; Ίσως μόνο εάν η τιμή έκδοσης είναι τόσο έντονη.

Δεν είναι αρκετά δίκαιο να χρησιμοποιήσετε τον όρο "πιάνο" σε αυτό το όργανο: μερικές από τις λειτουργίες εδώ είναι πιο κοντά στις συνθετικές συσκευές, αλλά το KA110 παίζει τέλεια το ρόλο του πιάνου - ένα άνετο και ζωντανό πληκτρολόγιο αφής με εξαιρετική ευαισθησία και ηχητικά δείγματα γράφονται εδώ με απόλυτη λεπτομέρεια.

Το βάρος του εργαλείου έκπληξη - σχεδόν 20 κιλά! Σε μεγάλο βαθμό, ο ένοχος αυτής είναι η ενσωματωμένη ακουστική με συνολική ισχύ 60 W, η οποία σας επιτρέπει να παίζετε σε ένα μικρό δωμάτιο όχι "στη συσκευή", αλλά μόνοι σας. Αν προσθέσουμε σε αυτό την ενσωματωμένη αυτόματη συνοδεία, τότε έχουμε μια μεγάλη επιλογή από μια pub tavern ... που είναι, φυσικά, ένας μουσικός που εκτελεί σε καφετέριες και μπαρ.

Δεδομένου ότι το Kurzweil μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αναπαραγωγή MIDI από μια εξωτερική πηγή, υπάρχει η δυνατότητα αναπαραγωγής και εγγραφής μουσικής σε μια κάρτα SD, μπορούμε ασφαλώς να το συνιστούμε σε μια «ανθρώπινη ορχήστρα» που εκτελεί το ρόλο ολόκληρου του συγκροτήματος σε μια παράσταση.

Το κύριο πλεονέκτημα του FP-30 είναι υγιές: ήταν δύσκολο να περιμένουμε μια τέτοια λεπτομέρεια ενός κατώτερου αρχείου από ένα πλαστικό και μάλλον συμπαγές ψηφιακό πιάνο. Εάν ένας περίπλοκος μουσικός έρχεται μαζί με κάτι, τότε ίσως ο ήχος του μεσαίου - αλλά αυτό είναι περισσότερο ερασιτεχνικό και πολύ πιθανό το πρόβλημα είναι περισσότερο στα ηχεία απ ​​'ότι στα ίδια τα δείγματα ή στο ακουστικό κύκλωμα του ηλεκτρονικού κυκλώματος. Με την ευκαιρία, η εξωτερική ακουστική μπορεί να συνδεθεί μέσω Bluetooth.

Εάν ο Kurzweil αποδείχθηκε καλός για έναν επαγγελματία labucha ... συγγνώμη, πληκτρολόγιο παίκτης, τότε ο Roland είναι πιο κατάλληλος για έναν αρχάριο - υπάρχει μια εκπαιδευτική λειτουργία εδώ, αλλά η δυνατότητα αυτόματης συνοδείας είναι φτωχότερη. Αλλά, αν υπάρχει η ευκαιρία να αγοράσετε ένα τέτοιο πιάνο για μάθηση, τότε δεν θα χρειαστεί να ψάξετε για κάτι καλύτερο μετά.

Από τα δευτερεύοντα: ο κατασκευαστής προμηθεύει το πιάνο με το δεξιό πεντάλ, θα πρέπει να αγοράζονται τα ποδήλατα una corda και sostenuto. Αλλά στην πραγματικότητα, πιθανότατα θα θέλετε να αλλάξετε και το πεντάλ ελέγχου αποσβεστήρα - δεν διαφέρει σε αξιοζήλευτη ποιότητα.

Εν μέρει πληρώνει για το πληκτρολόγιο - ο εταιρικός όρος Ivory Feel δεν είναι απλώς μια διαφημιστική κίνηση εδώ, αυτό το πλαστικό μιμείται πραγματικά ελεφαντόδοντο. Δεν υπάρχουν παράπονα για το έργο των μηχανικών, την ευαισθησία των κλειδιών και την κατανομή της προσπάθειας μεταξύ των οκτάβων.

"Nyayaya" - η εσωτερική γάτα-κορίτσι σπρώχτηκε σε μένα, να αγγίξει το μάλλον ανόητο όνομα αυτής της εταιρείας. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό επηρέασε την ποιότητα του πιάνο.

Το κύριο μειονέκτημα αυτού του ψηφιακού πιάνο είναι η απουσία θύρας USB: δεν έχουν στερηθεί ακόμη και τρία φθηνότερα πιάνα από την αναθεώρηση, αλλά αυτό το μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πληκτρολόγιο MIDI μόνο αν υπάρχει μια θύρα MIDI στον υπολογιστή (ή να αγοράσετε Προσαρμογέα USB-MIDI). Ωστόσο, αυτό είναι πιθανότερο ένα εκπαιδευτικό εργαλείο υψηλής ποιότητας από ένα εργαλείο επαγγελματία μουσικού.

Ο ήχος εδώ δεν είναι τίποτα να διαμαρτυρηθεί, είναι πολύ "νόστιμο" ακόμη και στην ενσωματωμένη ακουστική. Το πληκτρολόγιο "ιππικό" είναι άνετο και έχει εξαιρετική ευαισθησία, αλλά είναι αρκετά δυνατά - όταν παίζετε με χαμηλή ένταση, αρχίζετε ακούσια να νιώσετε τη συνοδεία τύμπανα. Παρόλα αυτά, η ποιότητα του ήχου είναι σε μεγάλο βαθμό εξαργυρώνοντας.

Εάν συγκρίνετε το πιάνο Yamaha και το Korg, είναι μάλλον όργανα για διαφορετικά στυλ παιχνιδιού από τα όργανα που διαφέρουν σημαντικά από μόνοι τους. Εάν στο πληκτρολόγιο του "Korg" τα χέρια είναι πιο πιθανό να ζητηθούν να παίξουν μακριές, βαριές χορδές, στη συνέχεια στο "Yamaha" θα ήθελα να πετάω πάνω στο ανώτερο μητρώο, αν όχι το τριάντα δευτερόλεπτο, τότε το δέκατο έκτο, σίγουρα.

Το Yamaha χάνει κυρίως στην ισχύ της ενσωματωμένης ακουστικής, αλλά σχεδόν διπλασιάστηκε. Ίσως, παρεμπιπτόντως, από πολλές απόψεις η διαφορά στον χαρακτήρα του ήχου από αυτό ακριβώς - το κάτω μέρος του "Korg" είναι ήδη αισθητά εξαπλωθεί κατά μήκος του σώματος, μεταδίδεται στα δάχτυλα, το "Yamaha" δεν έχει αυτό. Ωστόσο, 12 W "Yamaha" για οικιακή χρήση είναι περισσότερο από αρκετό.

Το φθηνότερο από τα δημοφιλή ψηφιακά πιάνα με το "μοντέρνο" σώμα ξεχωρίζει μεταξύ τους κυρίως προς τα έξω και όχι με τον καλύτερο τρόπο: μοιάζει περισσότερο με ένα συνθετικό που πιέζεται σε ένα σώμα από μοριοσανίδες. Οι συγκρίσεις με τον ασκητικό σχεδιασμό του Korg ή του Yamaha είναι άχρηστες εδώ.

Οι λέξεις σχετικά με την μοριοσανίδα ως υλικό περίπτωσης δεν ήταν υπερβολή: το μικρό αυτό χαρτί ζυγίζει, γενικά, το πιάνο είναι ελαφρώς μικρότερο από 60 κιλά. Ακόμα και μια ακουστική 50 watt συνολικά δεν είναι σε θέση να "ανακαταλάβει" αυτό το σχέδιο, αν και οι watt εδώ είναι μάλλον "κινέζικα". Σχετικά με το συνθεσάιζερ, είπαμε επίσης όχι μάταια - η τράπεζα ήχων εδώ έχει μέχρι 599 preset, αλλά με μια προφανή θυσία ποιότητας στην ποσότητα.

Σε γενικές γραμμές, οι Κινέζοι πήγαν με τον δικό τους τρόπο - έκαναν κάτι χαλαρό με τη μέση ποιότητα ήχου, αλλά στα χαρακτηριστικά γράφουν "599 τόνους, 203 αυτόματα συνοδεία, 100 εφέ" με μεγάλα γράμματα, όπως το tetris "999 παιχνίδια σε 1" ήταν ύποπτα παρόμοια.

Σε γενικές γραμμές ... Λοιπόν, αν τα οικονομικά σας είναι μόλις λίγα αρκετά, και θέλετε να αγοράσετε ένα όργανο ακριβώς αυτού του παράγοντα μορφή, τότε Medelli είναι για σας.

Αν η "Yamaha" χτίστηκε ακριβώς ως πιάνο (αλλά εκπληρώνει και αυτό το καθήκον εκατό τοις εκατό), τότε ο "Roland" με τα 316 timbres είναι μάλλον οικουμενικός. Ας προσθέσουμε την ενσωματωμένη αυτόματη συνοδεία ... και συνειδητοποιήσαμε ότι είναι εξαιρετικά άβολο να χρησιμοποιήσουμε όλο αυτό το "πλούτο" με ένα τέτοιο ελάχιστο σχέδιο.

Λοιπόν, το iPad θα αντικαταστήσει και πάλι τη σειρά κουμπιών και την μικροσκοπική οθόνη. Συνδέστε το μέσω Bluetooth με το πιάνο, εκτελέστε την κατάλληλη εφαρμογή ... (Εδώ ο συγγραφέας σπάζει και πήγε να συμπεριλάβει μια πραγματική κιθάρα με χορδές σιδήρου σε έναν ζωντανό ενισχυτή σωλήνων, που καταραμένο δυνατά κατά μήκος του δρόμου).

Εντάξει, πίσω στον ήχο. Η εφαρμογή των "ζωντανών" οργάνων είναι πολύ πειστική εδώ και μόνο ένας άνθρωπος με ένα ευαίσθητο αυτί σε μια "τυφλή δοκιμασία" μπορεί να ακούσει τη διαφορά μεταξύ Roland και Yamaha. Στο χαμένο, η ευκολία του πληκτρολογίου είναι περισσότερο - δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοια ευαισθησία στην τεχνική του παιχνιδιού όπως αυτή της Yamaha.