12 beste synthesizers

Een meer ervaren muzikant zal waarschijnlijk vasthouden aan de toetsen - ja, ze zijn niet gewogen en hebben geen feedback over de drukkracht, maar voor een onervaren muzikant zal dit geen obstakel zijn, integendeel, het zal helpen om de techniek uit te werken zonder te hoeven worstelen met vingervermoeidheid. Pianisten zullen de ingebouwde samples van hun favoriete instrument niet leuk vinden - ze vallen zelfs onprofessioneel uit tegen de rest van de overdreven kunstmatige en zelfs ratelend met een sterke klap (een leuke implementatie van een "live" spel) geluid. Wat is het meest interessant - de piano klinkt heel behoorlijk!

Wat echt leuk was, was de mogelijkheid om als een "bijna" MIDI-toetsenbord verbinding te maken met USB: na het opnemen van een verloren deel in het geheugen van de synthesizer, kun je het al gebruiken bij het werken met VST van hoge kwaliteit, waarbij je complexe composities in sequencers schrijft. Minstens, liefhebbers van allerlei elektronische genres, verstoken van hun "warm-licht" -toetsenbord, zullen beslist niet tussenbeide komen bij het laden van hun favoriete PoiZone in FL Studio.

Wel, voeg voor volledigheid de sleuf voor SD-kaarten toe, waarop je MIDI-bestanden van begeleiding, microfooningang kunt opslaan voor het geval je mee wilt zingen met je eigen spel. Ja, de synthesizer was niet ideaal qua klank of sensaties van het spel, maar het werkte net als een educatief hulpmiddel. En uiteindelijk hebben we hem in die hoedanigheid beschouwd.

Fans van experimenten zullen de grootte van de standaardbibliotheek waarderen - en dit is niet minder dan 600 tonen aan verschillende gereedschappen, aangevuld met hoogwaardige effecten. Van deze merken we vooral Virtual Hall op - het was nog nooit zo gemakkelijk om jezelf voor een vleugel op het toneel van La Scala te voelen met gesloten ogen (deze zin kan Casio voorstellen voor een commercial, hehe). Het is eenvoudig om de geluidsbibliotheek met uw eigen samples via de aux-ingang in slechts drie stappen te vullen: selecteer de sampling-modus, banknummer (601 en hoger) en start het signaal van de speler of computer.

Van de extra 'goodies' is er een USB-aansluiting voor aansluiting op een pc (banken bijwerken, MIDI-begeleiding bewerken), een aansluiting voor het sustainpedaal. De trainingsmodus als gevolg van de behoorlijke grootte van het scherm is vrij gemakkelijk, bovendien zijn er bijna tweehonderd varianten van melodieën in - er is iets om uit te werken met de techniek.

Over het algemeen kwam de Casio-tool uitstekend uit voor zijn prijs.Van de minnen hier zien we eerlijk gezegd saaie akoestiek - het geluid dat ze heeft is plat, dwingt haar om mentaal te zingen samen met "De plastic wereld van de overwinning en ..." Het is noodzakelijk om de synthesizer aan te sluiten op een externe versterker of op een goede hoofdtelefoon.

Een typische goedkope synthesizer voor beginners - slechts een standaardset van besturingselementen (bijvoorbeeld real-time controllers zijn absoluut niet genoeg), maar met een groot display en dynamische toetsverlichting. Zelfs een complete "theepot" zal ermee kunnen werken, die de iconen op het muzikale personeel nauwelijks kan onderscheiden. De toetsen zijn erg licht, dus deze synthesizer past perfect voor kinderen, maar een "zwaar" instrument zal geschikt zijn voor een volwassene, vooral als je een "live" klavierinstrument ziet.

De gamefuncties zijn ook alleen maar basic. Moeilijke composities voor de synthesizer zijn al onmogelijk, weinig gelijktijdig bewerkte toetsaanslagen - maar het is goed, de "doelgroep" kan niet met alle tien vingers spelen. Maar het ontbreken van USB bederft de indruk meer: ​​je kunt audio niet naar een computer overbrengen, noch een synthesizer als MIDI-apparaat aansluiten.

Maar in plaats daarvan biedt Casio een eenvoudig spel van akkoorden (in de Casio Chord-modus, door op één toets te drukken, genereert het een groot akkoord, twee voor een mineurakkoord), een handige leermodus voor elke hand naar keuze of twee tegelijk, goede "dance-muziek" -modi. Ingebouwde 120 timbres (zonder de mogelijkheid om eigen samples toe te voegen), 100 composities, 70 soorten automatische begeleiding.

Akoestiek pretentieloos - twee dynamiek dvuhvattnyh. In goede koptelefoons klinkt de synthesizer interessanter, maar, natuurlijk, wat betreft geluidskwaliteit, het is nog steeds zwakker dan meer geavanceerde modellen voor beginners.

Als u precies een goedkoop instrument nodig hebt zonder hoge eisen aan geluid, dan is er een optie om geld te besparen door niet naar bekende merken te gaan. De Chinese synthesizer biedt 320 ingebouwde timbres, en niet de slechtste tutorial, en de mogelijkheid om via een USB-connector op een pc aan te sluiten - de synthesizer kan ook als een MIDI-toetsenbord werken.

Wat moet ervoor betalen? Om te beginnen - ronduit zwakke akoestiek, en we hebben het niet alleen over de luidsprekers, maar ook over het geluidspad als geheel. De afsnijding van de hogere octaven wordt gevoeld, een resonantie is merkbaar aan de onderkant van het MF-bereik. Het toetsenbord is een traditionele 61-toetsen, ongewogen, aanraakgevoelig, maar overdreven licht, niet genoeg feedback te geven.

Aan de andere kant, denk na over de prijs. Medelli maakt het mogelijk om zowel het toetsenbordinstrument als DAW op een computer te beheersen - en met hoge kwaliteit VST, in combinatie met een degelijke geluidskaart, kunt u een orde van grootte bereiken die beter is dan de "ingebouwde". Vandaar dat de tijd van "groei" kan worden uitgerekt.

De functionaliteit is hier naar verwachting beperkt - er zijn geen aansluitingen voor de pedalen (maar er is USB), en er zijn slechts 200 ingebouwde timbres.In de beste Chinese tradities probeert de fabrikant de aandacht te trekken met "component" akoestiek - tweeters en zelfs basreflexgaten (!) Zijn te zien in de buurt van beide luidsprekers. Eerlijk gezegd is het moeilijk om te zeggen dat het geluid meer verwoest - de akoestiek of de synthesizer zelf, maar na de "Yamaha" maakt het echt niet indrukwekkend, een goede versterker en akoestiek corrigeren enigszins de situatie.

De trainingsmodus is gebruikelijk voor goedkope synthesizers, gebaseerd op ingebouwde melodieën met aanwijzingen op het display. Het is vrij goed gelezen, zodat het "leren" hier geschikt is voor gebruik en niet is toegevoegd voor een teek.

Toetsenbord ... Laten we zeggen, traditioneel ongewogen. Na duurdere instrumenten is het eerlijk gezegd onaangenaam met zijn plasticiteit, maar hier is het de moeite waard om nog eens te onthouden over de prijs van de synthesizer. Hij rechtvaardigt het volledig - dezelfde Yamaha is bijna twee keer zo duur.

Het is genoeg om een ​​beetje te spelen om een ​​gevoel van déjà vu te krijgen.Inderdaad, Korg sound banks in elektronische muziek zijn zoals Marshall JCM800 voor gitaristen: ze zijn te horen van een groot aantal bands. Vanwege zijn kleine formaat heeft de "kid" geen ingebouwde akoestiek, maar het kan bogen op twee MIDI-poorten (input en output) en analoge soundcontrollers die zo schattig zijn voor elektronicamerken - toonhoogte en modulatie onder de linkerhand, rechtsboven zijn de gebruikelijke cutoff, resonantiebesturing en zo op.

De "bonus" voor de lijst met functies is de ingebouwde vocoder. Het is heel gemakkelijk om de "stuffing" van de synthesizer te bewerken - gewoon verbinden met een pc met de microKORG Sound Editor geïnstalleerd.

Over het algemeen, als u weet wat oscillatoren zijn en waarom de zaag combineert met een sinusgolf, is deze synthesizer de beste keuze. We zullen de nieuwkomer niet precies informeren: vanuit één instelling met twee selectors en vijf "wendingen" op tafel in de stijl van "duivelse beenbreuken" zal hij een schok krijgen.

Bij het zien van deze toetsenbordhybride met een oude telefoon PBX, zou iemand de kaak in shock wegen, en persoonlijk speelde de auteur van deze regels een record in het geheugen van de oude Letse Zodiac groep. Stelt de presets? Geluidsbanken? Maar neem een ​​hapje! Het geluid van dit instrument wordt letterlijk met de hand gemaakt - met analoge "twisters" in een hoeveelheid van 36 (!) Stukken en door een set generators en filters te schakelen met koorden (voeg zoveel sockets toe aan de "twisters").

Een persoon die gewend is aan de "overblijfselen" van moderne digitale synthesizers zal bevriezen en opnieuw opstarten in het stadium van het beheersen van de synthesizer. Maar een fan van elektronische muziek "exposure" gedurende meer dan 25 jaar zal een dwaze glimlach hebben in het proces van afstemmen, en de inspanning om in de oren te kruipen. Ja, dit is echt een analoge synthesizer, niet de digitale imitatie ervan, en je kunt het karakter van zijn geluid niet verwarren - het schema is gebaseerd op de legendarische Korg MS-20 al in 1978.Het feit dat het werd aangevuld met een digitale signaalprocessor waarmee je een synthesizer op een pc kunt aansluiten (en zelfs, God verhoede, een iPad) en MIDI van een externe bron kunt spelen, lijkt in de buurt van godslastering.

Helaas, deze tool is nog steeds specifiek, veel fans van moderne elektronica zullen het idee van het aanpassen van het geluid wegjagen door pluggen op het paneel te verwisselen volgens het blokdiagram. Dus voor een opvallende (en uitstekende) niet-universaliteit verlagen we zijn beoordelingsscore nog steeds.

De synthesizer (evenals andere analoge) "op de ventilator", maar wat! In een keer was het met een compacte "analoge", in tegenstelling tot de algehele apparaten met schakelen door een bundel van draden, van wie weinigen van toen een bekend Engels bedrijf de wereld verraste. Natuurlijk richtte het bedrijf zich in de tweeduizendste voornamelijk op controllers en audio-interfaces - maar des te interessanter is de "terugkeer naar de roots", gemarkeerd door Best Value Award van Audiofanzine, Editor's Choice Award van Electronic Musician, de derde plaats in de ranglijst van muziekradars en vele andere prijzen.

Slechts twee octaven op het toetsenbord? Maar 24 regelaars, 11 selectors en 13 knoppen staan ​​tot uw beschikking. Dezelfde "analoge" - hier wordt het geluid gemaakt zoals in het laboratorium van de alchimist. En natuurlijk is er een "iron" MIDI-invoer en -uitvoer, aangevuld met MIDI-implementatie via USB (en met een USB-aansluiting kunt u ook de stroom van de computer halen).

Er zijn veel mogelijkheden voor de synthesizer, hoewel de indruk wordt verwend door de implementatie van regelaars (bediening is niet de meest handige in vergelijking met andere modellen van dit type). Bass Station II kan zowel agressief geluid produceren voor moderne muziekstijlen als het nostalgische geluid van de jaren tachtig. Draai gewoon aan de knoppen - tenzij je natuurlijk al deze LFO's, DCO's en hun soortgenoten begrijpt. En dit alles is relatief goedkoop. Dus, als je al genoeg hebt gespeeld met de emulatie van analoge synthesizers in verschillende VST en hebt besloten om het te "aanraken" met je handen, kan Bass Station II een goede keuze zijn.

Uitstekend 49-toetsen toetsenbord met de mogelijkheid om de pedalen te verbinden. Sleutels met fatsoenlijke feedback en "na aanraking" zijn tactiel aangenaam en maken zelf geen lawaai. En met de D-BEAM-controller kun je je als een speler op een thereminx voelen - hij gebruikt een infraroodsensor die reageert op handbewegingen boven zichzelf.

Een andere besturing is traditioneel voor Roland - het is een joystick waarmee je tegelijkertijd de modulatie en toonhoogte kunt veranderen. Dit maakt het mogelijk om de gekste geluiden te creëren waarvoor de traditionele afzonderlijke bedieningselementen overdreven ongemakkelijk zullen zijn.

Een belangrijk pluspunt van het toetsenbord is de mobiliteit: het is licht en niet erg groot, zonder te lijden aan een gebrek aan duurzaamheid. Het is jammer dat ze omwille van de compactheid de pads heeft verloren - op het MIDI-toetsenbord zijn ze, hoe koel ze ook zijn, erg handig.