Ludowe środki na oparzenia

Trudno zaprzeczyć potrzebie tradycyjnej medycyny. Nawet biorąc pod uwagę, że przeważająca większość tradycyjnych receptur leków nie przeszła prób klinicznych, a ich stosowanie nie może być zalecane jako główne metody leczenia, mogą być przydatne jako adiuwanty.

Ale to stwierdzenie nie ma zastosowania do wszystkich popularnych metod: niektóre z nich można zaklasyfikować jako bezużyteczne, inne jako warunkowo nieszkodliwe, a jeszcze inne - szczerze niebezpieczne.

Przyjrzyjmy się bliżej najpopularniejszym środkom tradycyjnej medycyny, które są zalecane do leczenia oparzeń - i dowiedz się, czy będą one przydatne, lub odwrotnie - czy spowodują poważne szkody?

Trudno jest prześledzić narodziny i rozwój tego mitu, ale dzisiejszy lód uważany jest za najlepszą ludową pierwszą pomoc w oparzeniach. Tradycyjna medycyna polega na natychmiastowym nanoszeniu lodu w dowolnej formie na spaloną powierzchnię skóry. W niektórych przypadkach wśród zaleceń można nawet znaleźć coś z kategorii „Jeśli nie ma lodu, weź paczkę mrożonych warzyw lub mięsa z zamrażarki”. Możliwe jest, że uzdrowiciele dostrzegają „korzyść” z lodu w sposób, w jaki działają przeciwności: jeśli uraz powstał z powodu wysokich temperatur, to powinien być traktowany niskimi temperaturami.

Ale palić - nie krwiakw którym zastosowanie lodu (koniecznie owiniętego w tkaninę!) naprawdę pomaga zawęzić światło naczyń krwionośnych i zmniejszyć krwawienie. W przypadku urazów oparzeniowych skóry dochodzi do znacznego naruszenia termoregulacji, która dodatkowo pogarsza się pod wpływem lodu. Jeśli nie musisz otrzymywać statusu unikalnego pacjenta, który ma jednocześnie oparzenia i odmrożenia - zrezygnować z idei stosowania lodu na spaloną skórę.

Ziemniaki umieszcza się w nagłówku tylko jako przykład. W rzeczywistości istnieje wiele odmian tej receptury tradycyjnej medycyny: liście łopianu i babki, mielone na papkę i nakładane na oparzenie, startą surową marchewkę, liście kapusty i tak dalej.

Wszystkie te metody wykorzystują zasadę nawilżania spalonej skóry - prawie wszystkie części świeżych roślin, podczas mielenia, wytwarzają sok, który w rzeczywistości służy jako „składnik aktywny”. Ale podobny efekt można osiągnąć zastępując część skóry uszkodzonej przez oparzenie strumieniem zimnej wody.

Ponadto potrzeba znalezienia odpowiednich surowców (ziemniaków, marchwi itp.), Zmywania ich z zanieczyszczeń i mielenia prowadzi do utraty cennego czasu: oparzenie musi być zwilżone i schłodzone tylko w pierwszych 15-20 minutach, wtedy ten pomysł staje się bez znaczenia, i w niektórych przypadkach może nawet prowadzić do komplikacji.

W pewnym stopniu surowce roślinne mogą przyczynić się do nasycenia skóry substancjami biologicznie aktywnymi, które stymulują podział komórek. Ale biorąc pod uwagę wysokie ryzyko infekcji kiedy używa się takich „improwizowanych” środków, wartość takiej biostymulacji zmniejsza się do zera.

W medycynie ludowej aloes wydaje się być panaceum na wszelkiego rodzaju uszkodzenia skóry. Nic dziwnego, że leczenie oparzeń (jednego z najczęstszych urazów) nie jest kompletne bez użycia tej rośliny.

Aloes jest naprawdę bogaty w substancje, które stymulują proces podziału komórek skóry, łagodzą działanie wolnych rodników, przyspieszają gojenie i ogólnie „odmładzają” skórę. Ale tylko w jednym przypadku: jeśli wiek aloesu wynosi co najmniej 4-5 lat, a cięte liście zostały poddane wstępnej obróbce, która polega na przedłużonym przechowywaniu liści w ciemnym, chłodnym miejscu.W takich warunkach korzystne substancje zawarte w aloesie przechodzą do postaci aktywnej i można je uznać za prawdziwie aktywne biologicznie. W przeciwnym razie po prostu zwilża się oparzenie za pomocą wątpliwej czystości i korzyści oraz psuje roślinę.

Jako lekarstwo na oparzenia tradycyjna medycyna zdecydowanie zaleca miód. Ponadto nie tylko na zewnątrz (smarowanie oparzenia miodem), ale także do użytku wewnętrznego. Podobno „kompleksowe podejście” jest w stanie szybko wyleczyć oparzenia o dowolnym stopniu nasilenia.

Nie zaprzeczymy korzyściom płynącym z miodu, jako środka bogatego w substancje aktywne biologicznie, mikro- i makroelementy oraz ogólnie wzmacniającego układ odpornościowy. Ale to nie ma nic wspólnego z oparzeniami: stosowany na uszkodzoną skórę miód tworzy zaskakująco korzystne warunki do kolonizacji rany przez patogeny. W rezultacie oparzenie jest często komplikowane przez ropne zapalenia, które wymagają terapii antybakteryjnej.

Zużycie roztworu miodu w środku jest do pewnego stopnia uzasadnione. Picie wystarczającej ilości płynu zapobiega odwodnieniu i ułatwia eliminację toksyn powstających podczas rozpadu białka, które przed oparzeniem było integralną częścią komórek skóry. Ale przy niewielkich oparzeniach odwodnienie i zatrucie są mało prawdopodobne. W przypadku poważnych oparzeń duża ilość płynu dodatkowo komplikuje pracę nerek i prowadzi do konsekwencji na innym, poważniejszym poziomie.

Ponadto osoby cierpiące na alergie i osoby z chorobą wrzodową żołądka będą szczególnie „zadowolone” z napojów miodowych, w których miód może powodować choroby wymagające pomocy tradycyjnej medycyny, a pomoc powinna być pilna.

Jeśli możliwe jest zrozumienie i logiczne uzasadnienie stosowania oleju z rokitnika lub hypericum w leczeniu drobnych oparzeń (zawartość substancji bioaktywnych i analogów antybiotyków w nich), to popularność słonecznika, kukurydzy, oliwek i innych olejów, a także tłuszczu gęsiego powoduje oszołomienie.

W medycynie tradycyjnej zaleca się stosowanie oleju, na przykład rokitnika, na granicy oparzeń i zdrowej skóry, aby zapobiec pękaniu skóry podczas gojenia. Lecz tradycyjna medycyna jest kategoryczna: olej lub tłuszcz należy nakładać na całą powierzchnię oparzenia grubą warstwą. Ta metoda może być uznana za idealną i niezastąpioną, jeśli twój cel - całkowicie zatykają pory skóry i zatrzymują „oddychanie” skóry. Biorąc pod uwagę, że główna część tlenu potrzebna komórkom skóry wchodzi bezpośrednio do nich z otaczającego powietrza, leczenie oparzeń tą metodą może trwać miesiące i lata, ponieważ procesy chemiczne zachodzące z udziałem tlenu po prostu zatrzymują się w skórze: regeneracja, cykl podział i odnowa komórek itp. Leczenie oparzeń olejami może być skomplikowane przez ropnie, martwicę i inne warunki. Blizna po wyzdrowieniu będzie zawsze przypominać o niesamowitej leczniczej mocy oleju słonecznikowego.

Leczenie oparzeń moczem własnej „produkcji” można uznać za apogeum medycyny tradycyjnej.

Chemiczne i biologiczne badania moczu nie znalazły w nim nic, co mogłoby przyczynić się do leczenia oparzeń termicznych, chemicznych lub popromiennych. W medycynie ludowej metoda ta jest jednak uniwersalna i nie ma przeciwwskazań.

Można zgodzić się z tym, że stosowanie moczu w oparzeniu, któremu nie towarzyszy powstawanie pęcherzy lub uszkodzenie integralności skóry, może mieć działanie uspokajające z powodu efektu placebo (jeśli mocno wierzysz w medyczne właściwości moczu). Ale jeśli chodzi o rany oparzeniowe, użycie moczu może być niebezpieczne. Na przykład sole zawarte w moczu działają drażniąco na ranę i powodują odwodnienie tkanek już wystarczająco dotkniętych utratą płynu.Ponadto produkty przemiany materii, które są wydalane z moczem, nawet przy silnym pragnieniu nie można nazwać użytecznym. Raz na ranie substancje te inicjują procesy zapalne, których wynik jest trudny do przewidzenia.

A jeśli w organizmie występuje jakakolwiek infekcja ogólnoustrojowa, zastosowanie zakażonego moczu może spowodować wiele komplikacji w całym ciele i wnieść wiele emocji do twojego życia. Takich jak hospitalizacja z późniejszym długotrwałym leczeniem, ale nie z moczem.

Co zrobić z oparzeniem?

Tak więc środki ludowe nie mogą pomóc w leczeniu ran oparzeniowych. Jeśli oparzenie jest małe, schłodzić skórę pod zimną wodą i po 15-20 minutach zastosować sterylny opatrunek. Leczenie oparzeń wymaga tylko leków. Jeśli oparzenie jest poważne, skóra nie powinna być chłodzona. Wypij pacjenta i koniecznie skontaktuj się ze swoją placówką leczniczą!

Przeczytaj więcej o pierwszej pomocy i leczeniu oparzeń na wideo Andrei Aleksiejew, szef ośrodka oparzeń Instytutu Chirurgii. A.V. Vishnevsky: