15 อันดับแรก สกูตเตอร์

รุ่นนี้ออกแบบมาสำหรับผู้ที่ชอบขับรถ - ไม่ใช้มอเตอร์แบบสองจังหวะที่นี่ที่สามารถเร่งสกูตเตอร์ได้ค่อนข้างสดใสแม้จะคำนึงถึงว่ามันไม่หนักมาก (98 กิโลกรัม) ในทางกลับกันการมีน้ำหนักเกินไม่ใช่การลบที่นี่ - กรอบที่แข็งแรงและทนทานมากขึ้นจะช่วยเพิ่มความปลอดภัย เอาละและในมือที่มีฝีมือคนสองชั้น“ ดับ” ได้อย่างง่ายดาย - จะมีการฝึกฝนที่ดี ไอเสียมาตรฐานคือ“ แซ็กโซโฟน” ซึ่งตรงกันข้ามกับสองกลยุทธ์ราคาถูกที่มี“ กระป๋อง” ซึ่งในระหว่างการจูนจะต้องถูกโยนออกมาก่อน

เบรคสกูตเตอร์ทั้งสองใช้ไดรฟ์ไฮดรอลิกแผ่นดิสก์ด้านหน้ามีเส้นผ่าศูนย์กลาง 160 มม. แผ่นดิสก์ด้านหลังมีทั้งที่เรียบง่ายและเล็กลง (140 มม.) โดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะถูกจับคู่กับความสามารถด้านน้ำหนักและความเร็วของสกูตเตอร์อย่างเพียงพอ ใช่และช่วงล่างนั้นไม่เลวเลยยกเว้นการใช้โช้คโมโนด้านข้างจากด้านหลัง: ในเงื่อนไขของเราการระงับด้วยโช้คอัพสองครั้งคือ "ชีวิต" อีกต่อไปและมันจะปลดบล็อกเงียบของ“ ขา” ออกจากกัน

แดชบอร์ดที่ขบขัน: หากคุณไม่มีเงินสำหรับจักรยานกีฬาญี่ปุ่นอย่างน้อยแผงจะให้คุณจินตนาการว่ามอเตอร์ไม่ได้อยู่ภายใต้ "จุดห้า" แต่อยู่ระหว่างขา ทั้งเครื่องวัดวามเร็วและเครื่องวัดความเร็วเป็นแบบอิเล็กทรอนิกส ดูเหมือนว่าไม่มีการอ้างอิงถึงรถจักรยานยนต์รุ่นใดรุ่นหนึ่งโดยเฉพาะ แต่เมื่อดูแล้วคุณจะเริ่มคิดในใจว่า“ ฉันเคยเห็นมันที่ไหนซักแห่ง” มันเป็นไฮไลท์ที่คุ้มค่าที่จะทำให้มันสว่างขึ้นในตอนบ่ายมันไม่อ่านเหมือนที่เราต้องการ

การรับประกันมีให้สำหรับสองปี แต่มีข้อ จำกัด เกี่ยวกับไมล์สะสม 10,000 ไมล์ ที่นี่แน่นอนผู้เขียนเองบิดตัวเองดูถูกเหยียดหยาม (เช่นวิ่งและกลิ้งไปมาอย่างเงียบ ๆ ตลอดทั้งฤดูกาลแม้จะอยู่ในมอเตอร์ไซค์) แต่สำหรับเมืองสกูตเตอร์ร่างเป็นหลักการในเหตุผล ในอนาคตไม่ควรคาดหวังปัญหาเกี่ยวกับการซ่อมแซม - การออกแบบไม่ได้เต็มไปด้วย "เซอร์ไพรส์" หรือโซลูชันที่ไม่ได้มาตรฐาน

อะไร "ห้าสิบดอลลาร์" จะไม่มีวันมากนัก? ถูกต้องแล้ว - การเปลี่ยนแปลง อนิจจามอเตอร์สี่จังหวะต่ำไม่ได้มีความแตกต่างในความเป็นพิเศษ (แต่พวกเขาให้โอกาสที่ดีสำหรับการเพิ่มความสามารถในการ "มองไม่เห็น", ฮิฮิ), แต่สกูตเตอร์สองจังหวะได้รับการพิจารณาอย่างแม่นยำเสมอ เอาล่ะ "ประเภทการแข่งรถ" ด้วยตัวแยกเสียง "แซกโซโฟน" ที่ Keeway Street 50 ทันทีแสดงให้เห็นว่าเรากำลังเผชิญหน้ากับผู้เล่นสองจังหวะ

มีขนาดปกติสำหรับผู้ขับขี่ชาวยุโรปสกู๊ตเตอร์มีพลศาสตร์ที่ดีและชอบเปลี่ยนเครื่องยนต์ อนิจจาเบรกยิ่งแย่กว่า Sym มากเพียงแค่มีขายึดลูกสูบเดี่ยวอยู่ด้านหน้า vatnost บางตัวในการเปรียบเทียบทำให้คะแนนคะแนนต่ำกว่า

ระบบกันสะเทือน - แบบคลาสสิก: "กล้องโทรทรรศน์" ด้านหน้า, ด้านหลัง - โช้คอัพแบบโมโนพร้อมสปริงแบบปรับได้ ในระหว่างการเดินทาง Keeway อาจจะสบายกว่าเดิม (ขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับยางล้อหน้ากว้าง - 130 มม. ที่ด้านหลังและด้านหน้า 120 มม.) แต่ในการหลบหลีกมันรู้สึกได้ว่าซิมมีความแข็งแบบบิดได้มาก เมื่อช่วงตึก“ ช่วงฟุต” ช่วงล่างเงียบลงจะเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปอุปกรณ์ออกมาค่อนข้างดีสำหรับช่วงราคา -“ มีดาวไม่เพียงพอ” แต่มันก็แข็งแกร่งพอและไม่มีส่วนที่ "ฉลาด" ในนั้น ด้วยความช่วยเหลือของ Dremel และมือตรงเขาก็จะ "สนุกขึ้น" ในระหว่างการเดินทาง - ดังนั้นคนงานสองจังหวะจึงมีเพียงพอที่จะปรับแต่งกระบอกสูบ

อืม ... บางแห่งที่เราเห็นมัน ชาวจีนซึ่งเป็นตัวแทนในรัสเซียโดย AvtoVeloMoto จากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กตัดสินใจที่จะไม่ออกแบบสมองของพวกเขาและคัดลอก Yamaha BWs ที่มีชื่อเสียงอย่างระมัดระวัง ทุกอย่างมีข้อได้เปรียบ - ผู้คน "เปรต" และโคลนนิ่งได้ตกหลุมรักด้วยค่าใช้จ่ายของ "off-road" บางส่วน: ไม่ว่าคุณจะเท่ห์แค่ไหน

ในการเคลื่อนไหวสกู๊ตเตอร์ถูกขับเคลื่อนโดยผู้เล่นสองจังหวะแบบหกล้อ - มอเตอร์ชอบหมุนและสำหรับยานพาหนะที่ถูกล่อลวงให้กระโดดข้ามกระแทกนี่เป็นเพียงข้อดี

สิ่งสำคัญคืออย่าสับสนกับสี่จังหวะ“ หนาเพียง” ไม่เพียง แต่การออกแบบที่แตกต่างกัน (แม้ว่าไฟหน้าของ Gust S บนไฟหน้ายังคงอยู่เพื่อความสวยงาม) แต่ล้อก็อ่อนกว่าและไม่มีโช้คอัพที่สองในช่วงล่างด้านหลัง บางทีถ้าดิสก์เบรกกลีบดอกได้รับการจัดเรียงใหม่จากมันใน Gust S (นี่เป็นเรื่องปกติ) มันจะเป็น“ มากที่สุด”

สำหรับลักษณะที่ไม่โอ้อวดของสกูตเตอร์นี้ (อนิจจาลบออกจากรุ่นตามข้อกำหนดของสิ่งแวดล้อม) ซ่อนความว่องไวที่ไม่คาดคิด ตัดสินด้วยตัวคุณเอง - ในสกู๊ตเตอร์ 80 ปอนด์มี "สองจังหวะ" ที่แข็งแกร่ง 7.2 ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ที่ทรงพลังที่สุดในบรรดา "ห้าสิบดอลลาร์" ในญี่ปุ่น ด้วยความกะทัดรัดและความคล่องแคล่วของสกูตเตอร์สิ่งนี้ทำให้มันเป็น "plug-in driver" ที่ยอดเยี่ยม: มันจะสามารถยัดเข้าไปในพื้นที่เปิดโล่งระหว่างรถยนต์ได้เสมอ (แม้ว่าจะไม่ได้รับการอนุมัติจากกฎจราจร) ด้วยการคลายสกรูของแก๊สทำให้สกู๊ตเตอร์ที่มีความสงบด้านนอกสัมผัสกับ "kozlit" โดยเฉพาะกับชุดปรับแต่ง - และคุณรู้ไหมว่าการปรับแต่งส่วนสำหรับเทคนิคนี้มักจะมีทั้ง "ภายในประเทศ" และราคาไม่แพงมาก อย่างน้อยที่สุดสวิตช์ปกติมักจะมีการเปลี่ยนแปลงโดยกำจัดการ จำกัด ความเร็วโดยธรรมชาติ

ข้อเสียเกิดจากข้อดี: เป็นการดีกว่าที่จะจับตาดู ZZ โดยไม่ประหยัดคุณภาพของเชื้อเพลิงและน้ำมัน แต่มันก็คุ้มค่า

เกือบจะอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม Burmans (Skywave) เป็นสกูตเตอร์ขนาดกลางที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในยุโรปและญี่ปุ่น ที่นั่งที่สะดวกสบายสำหรับผู้ขับขี่และผู้โดยสารกระจกหน้ารถที่มีประสิทธิภาพ - มีอะไรอีกที่จำเป็นสำหรับการเดินทางอย่างสบาย ๆ ?

เครื่องยนต์เป็นแบบสูบเดี่ยวที่มีการฉีดน้ำมันเชื้อเพลิง คุณไม่ควรกังวลเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือ: มันเพียงพอที่จะเปลี่ยนน้ำมันตามเวลาและบำรุงรักษาตัวกรองอากาศ 23“ ม้า” นำคนขับออกพร้อมกับผู้โดยสารอย่างมั่นใจซึ่งไม่ลืมที่จะบรรจุสิ่งของที่มีขนาดใหญ่ แน่นอนเจ้าของสูงสุดสกูตเตอร์และผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ตอนนี้น่ารังเกียจน่ารังเกียจ แต่มีอำนาจมากพอสำหรับคนจำนวนมากคุณสามารถขับสกู๊ตเตอร์ได้สูงสุด 140 กม. / ชม. แต่ด้วยการสับที่พอดีมันไม่ดึงเลย

ระบบเบรกถูกรวมเข้าด้วยกันนั่นคือเมื่อเบรกด้วยก้านเบรกด้านหลังจะมีการเปิดใช้งานลูกสูบตัวหนึ่งในคาลิปเปอร์ด้านหน้า สำหรับผู้เริ่มต้นสกูตเตอร์ปานกลางเป็นทางออกที่ดี - คุ้นเคยกับการใช้เบรก“ ห้าสิบ kopeck” บนเพลาล้อหลังเพื่อหลีกเลี่ยงการจมปลักส้อมแบบดั้งเดิมที่นี่ผู้เริ่มต้นจะปลอดภัยกว่าเพราะระยะเบรกจะลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับการเบรกล้อหลัง

สกูตเตอร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองกะทัดรัดแคบและว่องไวถนนแคบกระพริบจราจรติดขัดที่จอดรถมากเกินไปจะเป็นองค์ประกอบของเขา มาตรฐาน ABS ได้มีการแนะนำระบบที่มีประสิทธิภาพซึ่งหายากสำหรับคลาสนี้ - และไม่ไม่ใช่ "ABS ที่คาดคะเน" ซึ่งสามารถมองเห็นได้บนสกูตเตอร์จีน มีเพียง - วาล์วลดแรงดันตกในวงจรเบรกเมื่อเกินขีด จำกัด ที่กำหนดไว้ดังนั้นบนถนนลื่น "สลายตัว" จะไม่เจ็บ ยามาฮ่ายังควบคุมความเร็วของดิสก์เบรกด้านหน้าและด้านหลังขนาด 230 มม. อย่างเต็มที่ไม่อนุญาตให้พวกเขาลื่นไถลบนพื้นผิวใด ๆ

เครื่องยนต์ของสกูตเตอร์ซึ่งเป็นของสายการผลิต“ ประหยัดพลังงาน” ของบลูคอร์มีขนาดเกือบ 58 นิ้ว 58.7 มม. และไม่พับที่ก้นและไม่สำลักกับท็อปแม้ว่าจะใช้เพลาลูกเบี้ยวเพียงอันเดียว การระบายความร้อน - ของเหลวจัดการกับงานได้อย่างมีประสิทธิภาพแม้ในความร้อนเมื่อขับรถ "เต็มที่" เครื่องยนต์ดังที่กล่าวไว้ในแนวคิดของคอร์บลูนั้นประหยัดมาก - มัน“ กิน” 2.4 ลิตรของเชื้อเพลิงต่อ“ ร้อย” น้อยกว่าห้าสิบดอลลาร์ของเวสป้า!

แชสซีที่ประกอบจากท่อที่มีผนังบางเนื่องจากการออกแบบที่มีความสามารถของโครงสร้างเชิงพื้นที่ได้รับความแข็งแกร่งที่ดีนี่คือคำใบ้ที่ "โคก" ของอุโมงค์กลาง ในทางกลับกันสกูตเตอร์ไม่“ บัพติศมา” ยึดติดกับแอสฟัลต์อย่างเหนียวแน่นและยังคงควบคุมการคาดเดาได้ และถ้าเราคำนึงถึง 11“ ม้า” เส้นโค้งแรงบิดที่ราบรื่นและ CVT ที่ได้รับการปรับแต่งมาอย่างดีมันจะทำให้เราขับมันได้

แน่นอนว่าแบรนด์ชิโน - ไต้หวันนั้นยากที่จะต่อสู้กับชาวญี่ปุ่น แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามอย่างหนักในเรื่องนี้: ในโมเดลของ Sym มีขนาดสูงสุด 600 ลูกบาศก์“ maxiki” แต่ตอนนี้รุ่น Joyride แสดงการฉีดน้ำมันเชื้อเพลิงซึ่งเปลี่ยนคาร์บูเรเตอร์เก่า

อย่างไรก็ตามเครื่องยนต์ที่มี "อุปสรรค์" ขนาดเล็ก - ปริมาตรแท้จริงของมันคือ 175 ซีซีไม่ใช่เต็ม 200 แต่ที่กระบอกสูบจะมีรอยปกคลุมและน้ำหล่อเย็น - หากไม่ "เอาชนะ" น้ำมันในเครื่องยนต์จะผ่านไปนานมาก กำลัง - 16 "ม้า" ซึ่งไม่เลวสำหรับสกูตเตอร์ซึ่งมีขนาดไม่ใหญ่นัก สำหรับเมืองการรวมกันของขนาดและความสามารถแบบไดนามิกนี้เหมาะอย่างยิ่ง

การออกแบบของเบรกนั้นดูแปลกไปนิดหน่อย: ดิสก์ด้านหน้าติดอยู่กับดุมล้อไม่ใช่โดยเส้นผ่านศูนย์กลางด้านใน แต่โดยเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพของระบบเบรกทั้งในด้านบวกหรือด้านลบดังนั้นการเปลี่ยนแผ่นอิเล็กโทรนิกส์เพื่อความสะดวกสบายได้หายไปบ้าง

การจัดระเบียบช่องเก็บสัมภาระได้อย่างสะดวกสบายใต้อาน: มันเอนไปข้างหน้า แต่ไปทางด้านข้างเพื่อไม่ให้ต้องพยายามตกอยู่เสมอ

ตอนนี้รถสกู๊ตเตอร์รุ่นที่หกของยามาฮ่าอยู่ในตลาดและแน่นอนว่าด้วยราคาปัจจุบันเทคนิคนี้เป็นมือสมัครเล่น: เพื่อมอบ“ อุจจาระ” อันหรูหราในรูปแบบแมกซี่เกือบล้านคนแฟนตัวจริงของสกูตเตอร์จะตัดสินใจ

แต่แน่นอนว่าสกูตเตอร์นั้นดีแม้ภายนอก - มันไม่ใช่เพื่ออะไรที่รุ่นนี้ได้รับรางวัล Red Dot Award เมื่อปีที่แล้ว: การออกแบบผลิตภัณฑ์สำหรับภายนอก สกูตเตอร์ถูกอัดแน่นไปด้วยองค์ประกอบของความสะดวกสบายแม้กระจกหน้ารถจะถูกควบคุมด้วยไดรฟ์เซอร์โว - ดีและความร้อนของที่จับและที่นั่งในการกำหนดค่าพื้นฐานนั้นเป็นไปโดยธรรมชาติ ช่องเก็บสัมภาระในฐานะที่เป็น "maxiku" นั้นค่อนข้างมาก - ตัวอย่างเช่นหมวกกันน็อคสองตัวที่ประกอบเข้ากันได้อย่างง่ายดาย การเพิ่มของปริมาตรทำได้โดยการจัดวางแนวนอนของทุกสิ่งและทุกอย่างไม่เพียง แต่เครื่องยนต์สองสูบ แต่ยังมีโช้คอัพ“ วาง” ขนานกับพื้น

โดยวิธีการเกี่ยวกับเครื่องยนต์ เป็นที่น่าสนใจมากการรวมหัว chetyrehklapannye กับ camshafts เหนือศีรษะซึ่งสัญญาว่า "การหายใจ" ที่ดีด้วยความเร็วสูงด้วยรูปแบบจังหวะยาว (เส้นผ่าศูนย์กลางลูกสูบ - 68 มม., จังหวะ - 73 มม.) เป็นผลให้เขาดึงอย่างสมบูรณ์แล้วจากด้านล่าง "ตื่นขึ้นมา" อย่างสมบูรณ์หลังจาก 5,000 รอบต่อนาทีเมื่อช่วงเวลาถึง 53 N * m แม้ว่าจะมีผู้โดยสาร (และดีกว่าแน่นอนพร้อมกับผู้โดยสาร) และลำตัวที่เต็มไปด้วยการเร่งความเร็วเป็นไปอย่างราบรื่นโดยไม่มีข้อผิดพลาดและกระตุก

คุณสมบัติอีกประการของเครื่องยนต์คือการหล่อลื่นแบบบ่อแห้งซึ่งทำให้เรียบที่สุด และรายการเทคโนโลยีที่นำมาใช้ในระบบการจัดการเครื่องยนต์นั้นเหมาะสมสำหรับ sportbike มากขึ้น - ที่นี่ทั้งการควบคุมแรงฉุด, การสลับโหมดเครื่องยนต์และแม้แต่ระบบ YCC-T ซึ่งพัฒนาขึ้นมาสำหรับสายกีฬา Erok นั้นถูกนำมาจากสปอร์ตไบค์โดยตรง

การใช้ Smart Key เป็นผู้ช่วยขี้เกียจอีกคนในตอนนี้เพื่อปิดระบบกันขโมยก็เพียงพอที่จะไปที่สกูตเตอร์โดยเพียงแค่เก็บกุญแจไว้ในกระเป๋าของคุณการกันขโมยยังช่วยป้องกันการสะดุดของศูนย์กลางไม่อนุญาตให้ถอดสกู๊ตเตอร์ออกจากรถและหมุนไปในที่ที่เงียบสงบ จริงนักเลงมอเตอร์ที่เคารพตัวเองยังมีสเก็ตบอร์ดอยู่ในสต็อก ...

ระบบกันสะเทือนและเบรกไม่ได้ปั๊มเช่นกัน - ด้านหน้า "การเปลี่ยนแปลง" มีระยะชัก 120 มม. ซึ่งไม่เลวสำหรับโปรแกรมรวบรวมข้อมูลของสกูตเตอร์ แต่ก็มีลักษณะที่ดีของความแกร่งและการทำให้หมาด ๆ ระบบกันสะเทือนด้านหลังสั้นเพียง 3 มม. ระบบคันใช้การตอบสนองแบบก้าวหน้า สำหรับการเบรกที่ด้านหน้ามีแผ่นดิสก์สองแผ่นที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 267 มม. เพลาล้อหลัง“ precipitates” เป็นดิสก์ขนาด 282 มม.

สกู๊ตเตอร์ค่อนข้างประหยัดถังน้ำมันขนาดสิบห้าลิตรเพียงพอสำหรับ 300-350 กม. ขึ้นอยู่กับสไตล์การขับขี่ ดังนั้น TMAX DX จึงสามารถใช้งานได้อย่างสมบูรณ์ในการเดินทาง - แน่นอนว่าแอสฟัลต์บริสุทธิ์และบนถนนธรรมดานี่ไม่ใช่ Enduro สำหรับนักท่องเที่ยว

ปล่อยให้ "สิงโต" ของกลุ่มฝรั่งเศสเป็นที่รู้จักกันดีในรถยนต์ แต่เปอโยต์เป็นหนึ่งในผู้ผลิตรถจักรยานยนต์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก สำหรับ Speedfight รุ่นที่สามนี่เป็นหนึ่งในสกูตเตอร์ในเมืองที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในยุโรปและการได้รับการยอมรับนั้นมีค่าควรแก่การเคารพ

แต่น่าเสียดายที่เราจะต้องมองหามันในตลาดรอง: ตลาดฝรั่งเศสไม่ได้สนใจอุปกรณ์ที่ใช้เทคโนโลยีต่ำในประเทศฝรั่งเศสเปอโยต์ "เป็นทางการ" ไม่ได้นำเข้าสกูตเตอร์ ดังนั้น Speedfight 4 รุ่นล่าสุดในรัสเซียจะหายากมากและเราได้รวม "อันดับสาม" ในการจัดอันดับของสกูตเตอร์ที่ดีที่สุด - นับตั้งแต่การประกาศรุ่นนี้ในปี 2009 พวกเขาได้ตกลงไปในประเทศของเราแล้ว

“ การบรรจุ” ของสกูตเตอร์ฝรั่งเศสซึ่งแม้ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ล้าสมัยในการออกแบบ แต่ก็สะดุดตาทันทีตัวอย่างเช่นดิสก์เบรกด้านหน้า openwork ทำงานควบคู่กับวงเล็บปีกกาแบบเรโนลต์ราวกับว่าเรามีจักรยานแบบสปอร์ต มอเตอร์โชคดีที่ได้รับการพัฒนาในช่วงเวลาที่นักนิเวศวิทยาในยุโรปไม่ได้แขวนรถจักรยานยนต์ที่มีการบำรุงรักษาต่ำ - เป็นคาร์บูเรเตอร์และบำรุงรักษาง่าย ในสายของ "ห้าสิบดอลลาร์" มีสามของพวกเขา - สองจังหวะด้วยอากาศและน้ำเย็นหนึ่ง "อากาศ" สี่จังหวะ ดังนั้นแฟนจะพบตัวเลือกของเขาและผู้ที่ต้องการเพียงแค่ย้ายเศรษฐกิจรอบเมือง

ถังแก๊สของสกูตเตอร์เคลื่อนไปตามเท้า - แน่นอนว่าต้องใช้ปั๊มเชื้อเพลิงในการออกแบบ แต่มันเพิ่มปริมาณกระเป๋าเดินทางอย่างมีนัยสำคัญซึ่งเป็นเพียงข้อดีสำหรับกะทัดรัด“ ห้าสิบดอลลาร์”

โดยทั่วไปเราสรุป: หากคุณเกิดขึ้นกับสกูตเตอร์ดังกล่าวและสภาพของมันจะเป็นที่พอใจแล้วการซื้อดังกล่าวไม่สามารถเรียกว่าไร้สาระ แบบจำลองประสบความสำเร็จอย่างมากและการออกแบบมาจนถึงทุกวันนี้มีความเกี่ยวข้องมากกว่า