12 najlepszych zasilacze komputerowe

Podczas gdy w segmencie budżetowym większość modeli zasilaczy wciąż żuje stare schematy z grupową stabilizacją czasów przyjęcia standardu ATX, Xilence z powodzeniem wprowadza na rynek niedrogą linię Performance A + opartą na nowoczesnej architekturze HEC z pojedynczym kanałem 12 V i pojedynczymi DC Przetwornice -DC dla 5 i 3,3 V. W rezultacie bloki te doskonale utrzymują napięcie nawet przy silnym obciążeniu w kierunku 12 woltów, co ma krytyczne znaczenie dla stabilizacji grupy: podczas opracowywania takich schematów nikt nie sądził, że konieczne będzie dostarczenie większej mocy do procesorów i kart graficznych na linii 12 V.

Podział modeli według mocy w tej linii jest nieco dziwny, więc zdecydowaliśmy się na nie najmłodszy model o mocy 430 W, ale mocniejszy model o mocy 530 W w najlepszej absorpcji bloków do 500 watów.Niech moc i nieco powyżej ustalonego progu, lepiej pozwolić, aby była trochę dodatkowa wata jako rezerwa.

Ten zasilacz nie ma zdejmowanych kabli, a oplot znajduje się tylko na 24-pinowej wiązce przewodów: dobrze, producent postanowił skupić się na farszu, a nie na „pięknym”. A blok okazał się godny: „uczciwa” certyfikacja brązu 80+, potwierdzona na stronie internetowej Plug Load Solutions (przy okazji, zwróć uwagę - model 630 W nie jest dużo droższy, ale ma już oficjalny certyfikat 80+ Silver według tej strony), posiadający wszystkie niezbędne zabezpieczenia i aktywny PFC. Dwa 6 + 2 złącza do zasilania kart wideo, 6 SATA i 3 „Molex” - najbardziej wszechstronny zestaw, a długość kabla jest wystarczająca dla wież midi z niższym ustawieniem BP. W przypadku linii 12 V maksymalne obciążenie prądowe wynosi 44 A, czyli mamy „uczciwy” 528 watów.

Zasilacz, jak mówią, nie jest mądry - prosty obwód ze stabilizacją grupy wzdłuż linii +12 i +5 (to znaczy, z wrażliwością na zakłócenia w zużyciu energii), nie jest szczególnie pomysłowym wentylatorem 120 mm, prostymi akcesoriami, takimi jak kondensatory Junfu ... W każdym razie , w przypadku jest oznakowanie 80+ brązu, a linia 12 V może dać do 360 watów mocy. Jeśli system jest montowany bez roszczeń do podkręcania osiągnięć lub pożądany przez wszystkich uczniów w kraju „ultras w 4K”, to wystarczy.

Kable BP są stałe, ale plecione. Rezerwa jest długa, zwłaszcza w przypadku głównego „ogona” SATA z 4 złączami, najbliższy znajduje się w odległości 550 mm od urządzenia, a najdalszy znajduje się już w odległości jednego metra! Dwa kolejne złącza SATA (oba w odległości 350 mm) są instalowane na kablach kończących się tak staro jak mumia Lenina ze złączem zasilania FDD (czy wciąż pamiętasz interpretację tego skrótu?) I „Molex”, odpowiednio. W sumie są trzy „moleksy” na dwóch kablach. Istnieje również kabel do dodatkowego zasilania karty graficznej.

Chociaż zasilanie zasilacza jest niewielkie, ze względu na ograniczoną wydajność, daje maksymalne obciążenie 90 W do globalnego ocieplenia przy maksymalnym obciążeniu. Wentylator, zmuszony do chłodzenia chłodnic, dochodzi do zauważalnych pogłosek po przekroczeniu przez bar całkowitego obciążenia 200 W, a przy maksymalnym zużyciu energii przez system jego decybele nie są wygodne w ciszy.

Jednostki zasilające grupy FSP mają jedną poważną wadę - wysoki poziom hałasu pod obciążeniem. Ale zapominasz o tym niedociągnięciu po spojrzeniu na cennik. Jeśli budujesz niskobudżetowy komputer budżetowy, FSP Group ATX-500PNR jest najlepszym wyborem! To urządzenie gwarantuje bezproblemowe działanie przez trzy lub cztery lata. Jednak nie jest zbyt głośny, jeśli nie ma dużego obciążenia. Dostępne złącza są wystarczające do podłączenia dużej liczby komponentów. Problemy mogą pojawić się tylko wśród osób, które zmontowały zestaw dysków twardych, kilka kart wideo i kartę dźwiękową w obudowie komputera. Ale taki zasilacz im nie pomoże, ponieważ w tym przypadku wymagana jest większa moc.

Urządzenie z częściowo modularnymi kablami: możesz odłączyć wszystko z wyjątkiem 24-stykowego. Rzeczywiście, dlaczego miałbyś go zastrzelić? Cóż, reszta (moc karty graficznej, urządzenia peryferyjne) może być już podłączona na żądanie.

Całkowita moc czterech „wirtualnych” linii 12 V wynosi 480 W, czyli stosunek do całkowitej mocy wynosił 0,96. Doskonały wskaźnik, a także potwierdzone i potwierdzone przez rozwiązania Plug Load, zgodność ze standardem 80+ Gold. Zakres napięcia roboczego na wejściu wynosi od 100 do 240 V.

Wewnątrz urządzenia wykonano zgodnie z najbardziej aktualnym schematem z przetwornicami DC-DC. W rezultacie uzyskujemy doskonałą stabilność napięcia na linii 12-woltowej (odchylenia - nie więcej niż 2% iw dużym stopniu), podczas gdy linie 5/3.3 nie „pływają”, w pełni spełniając wymagania standardu ATX. Przy obciążeniu do 350 W zasilacz jest absolutnie cichy - a biorąc pod uwagę fakt, że obecna generacja kart graficznych jest dość ekonomiczna, pozwala to polegać na tym, że podczas gier przy maksymalnych ustawieniach zasilacz nie stanie się najgłośniejszym węzłem systemu. Temperatura kondensatorów elektrolitycznych utrzymuje się w normie nawet po długotrwałej pracy z pełną mocą, co pozwala liczyć na dobry zasób.

Kompaktowy zasilacz SFX stanie się interesujący przede wszystkim dla małych rozmiarów zespołów, gdzie oszczędności na ogólnych wymiarach mogą już dać plus dla właściwej organizacji przepływu powietrza i zarządzania kablami. Jednocześnie nie jest pozbawiony możliwości i jakości - a przecież certyfikat to 80+ złota i siedmioletnia gwarancja od producenta.

Otwierając opakowanie, znajdujemy tradycyjne worki z tkaniny dla Korsarzy - sama jednostka jest ukryta w jednym, ale druga to zestaw kabli (na urządzeniu nie ma żadnych stałych). Wcześniej istniał miły bonus w postaci zastrzeżonego dysku flash 32 GB, również wyposażonego w sprzętową ochronę danych, ale teraz jest mało prawdopodobne, aby znaleźć taki kompletny zestaw.

Wentylator z siedmioma łopatkami nie jest wentylatorem „sto dwanaście”, ale 92-milimetrowym. Nie należy jednak obawiać się zwiększonego hałasu - urządzenie jest ciche, straty na ogrzewanie przy maksymalnej mocy nie przekraczają 50 watów. Dlatego wysoka wydajność wentylatora nie jest wymagana i tylko przy pełnym obciążeniu osiąga poziom hałasu około 30 dB, a do 350 W, praktycznie „szepcze” 22-23 dB.

I wreszcie „pyszny” - jeśli obliczysz maksymalne obciążenie na linii 12 V, wyjdzie 450 watów, jak wskazano w przypadku. Oznacza to, że praktycznie we wszystkich liniach, które może wyciągnąć i 500 W bez problemów, producent wyraźnie wskazał wartość w specyfikacji z marginesem (najprawdopodobniej ze względu na piękne „100%” 12 V, sprzedawcy nie śpią). Zabezpieczenie przed przeciążeniem jest aktywowane przy mocy 570 watów.

„Five Hundreds” firmy Zalman może z dumą zademonstrować znak „brązu” i 456 watów na linii 12 V: cóż, można bezpiecznie załadować ten zasilacz. Dlatego producent postanowił nie tracić czasu na drobiazgi i umieścić nawet dwa dodatkowe kable zasilające dla kart graficznych, chociaż można się z tym spierać - jedna mocniejsza karta będzie nadal lepsza niż dwie słabe karty w SLI przy tym samym obciążeniu prądowym. Do 5 urządzeń SATA może być zasilanych, a kable są wystarczająco długie dla obudów Midi-Tower i ewentualnie mogą być łatwo rozszerzone w pełnowymiarowych obudowach - złącza do 500 mm najbliżej złącza SATA.

Wentylator to zwykły 120-milimetrowy hałas dla takich urządzeń: przy dużym obciążeniu odczuwa się już prawie 50 decybeli. Nie jest to zaskakujące, ponieważ jednostka zasilająca zużywa pod grzewaniem 90 W, jeśli podasz maksymalne obciążenie, a te waty muszą być przyspieszane w całym pomieszczeniu. Minimalna prędkość (i odpowiednio najniższy poziom hałasu) wentylatora utrzymuje do 200 W zużycia energii.

Na tle lidera rankingu najlepszego nowego zasilacza Corsair nie wygląda tak imponująco - wciąż „platyna”, a nie „tytan”. Ale biorąc pod uwagę fakt, że w linii 12-woltowej może on dać jeszcze więcej o 1 A i kosztuje znacznie mniej, ktoś wybaczy mu więcej ciepła i hałasu wentylatora przy szczytowym obciążeniu. Przy mniejszych obciążeniach zasilacz jest całkowicie cichy - gdy tylko grzejniki ostygną, wentylator wyłącza się całkowicie.

Jeśli chodzi o możliwości przełączania, HX750 jest wyraźnie zaprojektowany dla fanów przetaktowywania - jest to wyraźnie wskazane przez dwa złącza 4 + 4 pinowe do zasilania procesora, a do tego - 4 6 + 2 złącza do kart graficznych: oczywiście będziesz miał okazję zamienić swój komputer w domowy grzejnik na zimę. To zabawne, ale jeden z wymiennych kabli nadal ma złącze zasilania 3,5 ”- myślę, że wielu czytelników tego artykułu nawet nie pamięta, co to jest.

Dodaj do tego dziesięcioletnią gwarancję - Corsair robi poważną próbę przywództwa w swoim segmencie.

Przed wejściem na rynek, Sea Sonic PRIME Titanium z pewnością nosił tytuł najcichszego źródła zasilania o mocy 750 W, a teraz będzie dobrym rozwiązaniem, aby zbudować cichy komputer o wysokim poborze mocy.

Certyfikat 80 Plus platynowy obiecuje niskie ogrzewanie obwodów mocy, co potwierdza niska prędkość wentylatora: po prostu nie można go usłyszeć, nawet przy najcichszym chłodzeniu procesora i karty graficznej. Główna wiązka zasilania jest nieusuwalna, a nawet zasilanie obwodowe można dowolnie montować za pomocą kompletnych wiązek. Należy jednak pamiętać, że w zasilaczu w stanie „out-of-box” istnieją cztery niezależne linie zasilające 12 V, maksymalne obciążenie dwóch z nich wynosi 25 A każdy, a dwa kolejne „ciągnięcie” do 30 - weź to pod uwagę podczas konfigurowania okablowania. W skrajnym przypadku można użyć klucza do podkręcania - w tym przypadku wszystkie linie zasilania są łączone, co pozwala wydać wszystkie 750 watów w pakiet. Aby to zrobić, musisz wziąć jedno z gniazd na karty rozszerzeń z tyłu obudowy - zamiast wtyczki wsuwa się do niej płytkę z przełącznikiem i kontrolną diodę LED, która jest podłączona do zasilacza przewodami. Może to być wygodniejsze dla kogoś niż przełącznik umieszczony na Corsair HX750, który również łączy linie + 12V.