Top 15 skutery

Model ten jest przeznaczony dla tych, którzy lubią jeździć - nie bez powodu stosuje się tutaj silnik dwusuwowy, który może całkiem przyspieszyć skuter, nawet biorąc pod uwagę, że nie waży on zbyt wiele (98 kg). Z drugiej strony nadwaga nie jest tu żadnym minusem - bardziej wytrzymała i sztywna rama zapewnia duży plus dla bezpieczeństwa. Cóż, zręczne ręce dwulicowy człowiek „gaśnie” łatwo - byłoby dobre ćwiczenie. Standardowy układ wydechowy to „saksofon”, w przeciwieństwie do tanich dwóch taktyk z „puszką”, które podczas strojenia musiałyby zostać wyrzucone jako pierwsze.

Oba hamulce skutera wykorzystują napęd hydrauliczny, przednia tarcza klapy ma średnicę 160 mm. Tylna tarcza jest zarówno prostsza, jak i mniejsza (140 mm), generalnie odpowiednio dopasowana do masy i prędkości skutera. Tak, a zawieszenie nie jest złe, z wyjątkiem zastosowania bocznego amortyzatora jednokierunkowego od tyłu: w naszych warunkach zawieszenie z dwoma amortyzatorami „żyje” dłużej i rozładowuje „stopowe” ciche klocki, eliminując skręcanie się momentu w płaszczyźnie poprzecznej.

Rozbawiona deska rozdzielcza: jeśli nie masz pieniędzy na japoński rower sportowy, przynajmniej panel pozwoli ci wyobrazić sobie, że silnik nie znajduje się pod „piątym punktem”, ale pomiędzy nogami. Zarówno obrotomierz, jak i prędkościomierz są elektroniczne, wykonane na segmentowym wyświetlaczu ciekłokrystalicznym. Wygląda na to, że nie ma odniesienia do żadnego konkretnego modelu motocykla, ale patrząc na to, z pewnością zaczynasz drapać się po głowie myślami „Widziałem to gdzieś”. Czy to jest najważniejsze, aby było jaśniejsze, po południu nie czyta tak dobrze, jak byśmy chcieli.

Gwarancja udzielana jest na dwa lata, ale z limitem na 10 tysięcy kilometrów. Tutaj oczywiście autor osobiście z pogardą wykręca się (takie przebiegi i cicho toczą się przez cały sezon, aczkolwiek na motocyklach), ale w przypadku miejskiego skutera liczba ta jest w zasadzie rozsądna. W przyszłości nie należy spodziewać się problemów z naprawą - projekt nie jest obarczony „niespodziankami” ani niestandardowymi rozwiązaniami projektowymi.

Co dokładnie „pięćdziesiąt dolarów” nigdy nie będzie za dużo? Zgadza się - dynamika. Niestety, czterosuwowe silniki nisko-silnikowe nie różnią się specjalną zwinnością (ale dają dobre możliwości dla „niezauważalnego” wzrostu pojemności sześciennej, hehe), ale skutery dwusuwowe zawsze były dokładnie wyceniane za odbiór na „szczytach”. Cóż, „typ wyścigowy” z oddzielnym rezonatorem „saksofonowym” na Keeway Street 50 natychmiast sugeruje, że mamy do czynienia z odtwarzaczem dwusuwowym.

Mając wymiary normalne dla europejskiej konstrukcji, skuter ma dobrą dynamikę i uwielbia włączać silnik. Niestety, hamulce są tu znacznie gorsze niż Sym - tylko jeden wspornik tłoka znajduje się z przodu. W porównaniu z niektórymi vatnostem uzyskuje się niższe oceny.

Zawieszenie - klasyczne: przedni „teleskop”, tylny - pojedynczy amortyzator z regulowanymi sprężynami wstępnymi. W ruchu Keeway jest prawdopodobnie bardziej komfortowy (specjalne podziękowania dla szerokich opon - 130 mm z tyłu i 120 mm z przodu), ale podczas manewrowania wydaje się, że Sim ma znacznie lepszą sztywność skrętną. Kiedy „ciche” bloki zawieszenia „stopy” zostaną zużyte, stanie się jeszcze bardziej zauważalne.

Jednak ogólnie rzecz biorąc, urządzenie wyszło całkiem przyzwoicie w swoim przedziale cenowym - „nie ma wystarczającej ilości gwiazdek”, ale jest wystarczająco mocne i nie ma w nim „inteligentnych” części. Cóż, z pomocą Dremela i bezpośrednich rąk, stanie się on zauważalnie „bardziej zabawny” w podróży - więc pracownicy dwusuwowi mają go wystarczająco dużo, aby udoskonalić cylindry.

Hmm ... Gdzieś to widzieliśmy. Chińczycy, reprezentowani w Rosji przez AvtoVeloMoto z Sankt Petersburga, postanowili nie wpadać na pomysł i starannie skopiować słynne BW firmy Yamaha. Cóż, wszystko ma swoje zalety - ludzie „Beavis” i jego klony już się zakochali kosztem „off-roadu”: bez względu na to, jak fajny jesteś, nasze skutery są obsługiwane nie tylko na miejskim asfalcie.

W ruchu skuter jest napędzany przez sześciokołowy odtwarzacz dwusuwowy - silnik uwielbia wirować, a dla pojazdu, który ma ochotę przeskoczyć przez nierówności, jest to tylko plus.

Najważniejsze jest, aby nie mylić go z czterosuwowym „tylko grubym”. Nie tylko projekt jest inny (chociaż reflektory Gust S w reflektorach są nadal piękne), ale koła są również słabsze, a w tylnym zawieszeniu nie ma drugiego amortyzatora. Być może, gdyby płatek hamulca płatkowego został przestawiony z niego na Poryw S (tutaj jest to normalne), to byłby „najbardziej”.

Dla bezpretensjonalnego wyglądu tego skutera (niestety, usunięty z wydania zgodnie z wymogami ekologów) kryje się nieoczekiwana zwinność. Sędzia dla siebie - w hulajnodze o masie 80 funtów jest 7,2-uderzeniowy „dwusuw”, który był jednym z najpotężniejszych wśród „pięćdziesięciu dolarów” w Japonii. Biorąc pod uwagę zwartość i zwrotność skutera, sprawia to, że jest doskonałym „kierowcą podłączanym”: zawsze będzie w stanie energicznie wbić się w otwartą przestrzeń między samochodami (chociaż nie będzie to zatwierdzone przez przepisy ruchu drogowego). Dzięki gwałtownemu odkręceniu gazu, skuter na zewnątrz jest wyraźnie „kozlit”, szczególnie dzięki wariatorowi tuningu - i wiesz, że tuningowe części tej techniki są zawsze dostępne, zarówno „wewnątrz kraju”, jak i bardziej przystępne. Co najmniej zwykły przełącznik zwykle się zmienia, pozbywając się ograniczonego do niego ograniczenia prędkości.

Wady wynikają z zalet: lepiej mieć oko na ZZ, nie oszczędzając na jakości paliwa i oleju. Ale warto.

Prawie najmłodszy w linii Burmans (Skywave) jest jednym z najpopularniejszych skuterów średniej wielkości w Europie i Japonii. Wygodne fotele dla kierowcy i pasażera, skuteczna szyba przednia - co jeszcze jest potrzebne do przyjemnej podróży?

Silnik jest jednocylindrowy, z wtryskiem paliwa. Nie należy martwić się o niezawodność: wystarczy wymienić olej na czas i utrzymać filtr powietrza. 23 „konie” pewnie zabierają kierowcę z pasażerem, który nie zapomniał załadować dość obszernego bagażnika z rzeczami. Oczywiście właściciele skuterów i motocyklistów są teraz pogardliwie wykrzywiający, ale dla wielu jest wystarczająco dużo mocy.Możesz jeździć skuterem do 140 km / h, ale przy praktycznie dopasowanym helikopterze w jakiś sposób się nie ciągnie.

Układ hamulcowy jest połączony, tzn. Podczas hamowania za pomocą dźwigni hamulca tylnego uruchamiany jest również jeden z tłoków w przednim zacisku. Dla początkujących, średnie skutery są dobrym rozwiązaniem - przyzwyczaić się do używania hamulca „pięćdziesiąt kopiejek” na tylnej osi, aby uniknąć dziobania prymitywnych widelców, tutaj początkujący będzie bezpieczniejszy, ponieważ droga hamowania jest mniejsza w porównaniu z hamowaniem tylnych kół bez połączonego systemu.

Skuter szczególnie miejski, zwarty, wąski i zwinny - wąskie uliczki, migające korki, przeciążony parking będzie jego elementem. Już w standardzie wprowadzono skuteczny system ABS, który jest rzadkością w tej klasie - i nie, nie jest „rzekomo ABS”, co można zobaczyć na chińskich skuterach. Jest to tylko zawór redukcyjny, który obniża ciśnienie w obwodzie hamulcowym, gdy przekroczy ustalony próg, tak że na śliskiej drodze „rozkłada się” nie boli. Yamaha w pełni kontroluje prędkość przednich i tylnych tarcz hamulcowych o średnicy 230 mm, nie pozwalając im na poślizg na żadnej powierzchni.

Silnik skutera, należący do „energooszczędnej” linii Blue Core, ma prawie „kwadratowy” wymiar 58 x 588,7 mm i nie składa się na dole, a nie dusi do wierzchołków, mimo że używany jest tylko jeden górny wałek rozrządu. Chłodzenie - płyn, skutecznie radząc sobie z zadaniem nawet w upale podczas jazdy „w pełni”. Silnik, zgodnie z ideą Blue Core, jest bardzo ekonomiczny - „zjada” 2,4 litra paliwa na „sto”, mniej niż pięćdziesiąt dolarów Vespy!

Podwozie, złożone z cienkościennych rur, dzięki właściwej konstrukcji struktury przestrzennej, uzyskało dobrą sztywność, na co wskazuje również „garb” centralnego tunelu. Z kolei hulajnoga nie „chrzci”, trzyma się mocno na asfalcie i zachowuje przewidywalność kontroli. Jeśli weźmiemy pod uwagę 11 „koni”, gładką krzywą momentu obrotowego i dobrze dostrojoną przekładnię CVT, doprowadzi nas to do jazdy.

Oczywiście chińsko-tajwańska marka jest trudna do walki z Japończykami. Ale najwyraźniej dążą do tego: w składzie modelu Sym znajduje się już 600-sześciennych „maxiki”, ale model Joyride teraz prezentuje się z wtryskiem paliwa, który zastąpił stary gaźnik.

Silnik ma jednak niewielki „zaczep” - jego rzeczywista objętość wynosi 175 cm3, a nie pełnoprawny 200. Ale w cylindrze jest pokrycie niklowane i chłodzenie wodą - jeśli nie „pobić” oleju w silniku, to przechodzi on przez bardzo długi czas. Moc - 16 „koni”, co nie jest złe dla skutera, który nie jest tak duży. Dla miasta ta kombinacja wielkości i możliwości dynamicznych jest bardzo odpowiednia.

Konstrukcja hamulców jest nieco niekonwencjonalna: przednia tarcza jest przymocowana do piasty koła nie przez wewnętrzną średnicę, ale przez zewnętrzną średnicę. Nie przekłada się to jednak na skuteczność hamulców na plusie lub na minusie;

Dogodnie zorganizowany bagażnik pod siodłem: nie jest pochylony do przodu, ale na bok, dzięki czemu nie musi się powstrzymywać przed ciągłymi upadkami.

Teraz szósta generacja topowego skutera Yamaha jest na rynku i oczywiście przy obecnych cenach ta technika jest amatorska: aby dać prawie milion na luksusowy „stołek” w formacie maxi, zdecyduje tylko prawdziwy fan max-skuterów.

Ale oczywiście skuter jest dobry nawet na zewnątrz - nie bez powodu model ten otrzymał nagrodę Red Dot w zeszłym roku: Product Design na zewnątrz. Hulajnoga była wypchana elementami komfortu, nawet przednia szyba jest regulowana za pomocą serwonapędu - dobrze, a ogrzewanie uchwytów i siedzeń w podstawowej konfiguracji jest oczywiste. Bagażnik, jak przystało na „maxiku”, jest całkiem spory - na przykład dwa integralne kaski łatwo do niego pasują. Zwiększenie głośności uzyskuje się dzięki poziomemu układowi wszystkiego i wszystkiego - nie tylko silnika dwucylindrowego, ale także amortyzatora „ułożonego” równolegle do podłoża.

A propos, o silniku. Jest to bardzo interesujące połączenie głowic chetyrehklapannye z górnymi wałkami rozrządu, co zapewnia dobre „oddychanie” przy dużych prędkościach, z układem o długim skoku (średnica tłoka - 68 mm, skok - 73 mm). W rezultacie doskonale ciągnie już od dołu, w pełni „budząc się” po 5000 rpm, gdy moment osiąga 53 N * m. Nawet z pasażerem (i oczywiście lepiej z pasażerem) i całkowicie wypchanym bagażnikiem przyspieszenie przebiega płynnie, bez awarii i szarpnięć.

Inną cechą silnika jest smarowanie suchej miski olejowej, które czyniło ją tak płaską, jak to możliwe. Lista technologii zastosowanych w systemie zarządzania silnikiem jest bardziej odpowiednia dla motocykli sportowych - tutaj zarówno kontrola trakcji, przełączanie trybu pracy silnika, a nawet system YCC-T, który pierwotnie opracowano dla linii sportowej erok, pochodzi bezpośrednio z motocykla sportowego.

Używanie Smart Key to kolejny leniwy asystent, a teraz, aby wyłączyć system antykradzieżowy, wystarczy przejść do skutera, trzymając klucze w kieszeni.Nawiasem mówiąc, zabezpieczenie przed kradzieżą blokuje nawet centralne wyłączenie, nie pozwalając po prostu wyjąć z niego skutera i przetoczyć się w odosobnione miejsce. To prawda, że ​​szanujący się motocyklista wciąż ma na deskorolce ...

Zawieszenie i hamulce również nie pompowały - przednia „Changeling” ma skok 120 mm, co nie jest złe dla serwo skuterów, ma dobrą sztywność i tłumienie. Tylne zawieszenie jest tylko 3 mm krótkie, system dźwigni realizuje progresywną reakcję. Do hamowania z przodu są dwie tarcze o średnicy 267 mm, tylna oś „wytrąca” tarczę 282 mm.

Hulajnoga jest dość ekonomiczna - piętnastolitrowy zbiornik na gaz wystarcza na 300-350 km, w zależności od stylu jazdy. Tak więc TMAX DX może być w pełni wykorzystywany podczas podróży - oczywiście czysto asfaltowych i na normalnych drogach, nie jest to enduro turystyczne.

Niech „lew” francuskiej triady jest lepiej znany ze swoich samochodów, ale Peugeot jest jednym z najstarszych producentów motocykli na świecie. Jeśli chodzi o Speedfight trzeciej generacji, jest to jeden z najpopularniejszych skuterów miejskich w Europie, a takie uznanie zasługuje na szacunek.

Niestety, będziemy musieli go szukać na rynku wtórnym: rynek francuski nie jest zainteresowany sprzętem niskiej technologii dla Francuzów, „oficjalny” Peugeot nie importuje skuterów. Dlatego najnowsza generacja Speedfight 4 w Rosji będzie bardzo trudna do znalezienia, a my umieściliśmy „trzy najlepsze” w rankingu najlepszych skuterów - od czasu ogłoszenia tego modelu w 2009 roku, spadły one do naszego kraju na tyle.

„Wypychanie” francuskiego skutera, który nawet obecnie nie wydaje się przestarzały w konstrukcji, natychmiast przyciąga wzrok - na przykład ażurowa tarcza hamulca przedniego działa w parze z monoblokowym ortodontycznym wspornikiem, jak gdybyśmy mieli rower sportowy, a to wszystko jest zawieszone na silnym odwróconym widelcu. Silniki, na szczęście, zostały opracowane w czasach, gdy europejscy ekologowie nie wisieli nad motocyklami o niskich wymaganiach konserwacyjnych - jest to gaźnik, łatwy w utrzymaniu. W linii „pięćdziesięciu dolarów” były trzy - dwa dwusuwowe z chłodzeniem powietrzem i wodą, jeden czterosuwowy „powietrzny”. Więc fan znajdzie swoją opcję, a kto chce po prostu ekonomicznie poruszać się po mieście.

Zbiornik gazu skutera poruszył się pod jego stopami - to oczywiście wymagało wprowadzenia pompy paliwowej do projektu, ale znacznie zwiększyło ilość bagażu, co jest tylko plusem dla kompaktowych „pięćdziesięciu dolarów”.

Ogólnie rzecz biorąc, podsumowujemy: jeśli zdarzy ci się natknąć na taki skuter, a jego stan zostanie zaspokojony, taki zakup nie może być nazwany próżnym. Model okazał się bardzo udany, a jego wygląd do dziś jest bardziej niż trafny.