Top 15 Lustrzanki

Ten aparat wyraźnie pokazuje, że bycie fotograficznym amatorem nie jest tanie, jeśli udajesz profesjonalny poziom. Począwszy od fotografowania w formacie JPEG w trybie automatycznym, możesz być zawiedziony, ale warto przełączyć się na RAW i uważnie przeczytać instrukcje, jak aparat zaczyna grać z nowymi kolorami: niski poziom szumów nawet przy czułości ISO 3200, inteligentny autofokus, choć czasami błędy. Wielorybowa wersja aparatu to najlepsza lustrzanka dla początkujących i doskonały bilet do profesjonalnej fotografii, szybkość D5300 pozwala nawet z dużym prawdopodobieństwem uzyskać szybkie szybkie zdjęcia (nie jak profesjonalne kamery reportażowe, ale nadal).

Maksymalny standardowy numer ISO matrycy ze współczynnikiem kadrowania 1,5 - 3200, ale fani eksperymentów mogą wycisnąć wszystkie 25600 z aparatu, jeśli wytrzymają hałas.Dzięki takiemu rozmiarowi matrycy 24,2 mln efektywnych pikseli gwarantuje dobrą szczegółowość obrazu.

W duchu nowoczesności do kamery dodano obsługę Wi-Fi w celu szybkiego przesyłania zdjęć, moduł GPS do dodawania geotagowania. Nie najbardziej potrzebne rzeczy, ale mogą być przydatne. Składany wyświetlacz tylny ze zmiennym kątem obrotu ułatwia wykonywanie zdjęć z niewygodnych pozycji.

Model „dwa tysiące” jest obecny na rynku od ponad roku i, szczerze mówiąc, pokazuje, że Canon poświęca minimalną uwagę „ultra-niskiemu” segmentowi lustrzanek. Trzeba przyznać, że procesor DIGIC 4+, który pojawił się pięć lat temu w kompaktowych aparatach IXUS / SX i był używany w lustrzankach już w 1300D, jest daleki od najbardziej interesującej opcji pod względem możliwości. Ale przynajmniej w końcu pojawił się metalowy bagnet, ekran urósł do trzech cali z rozdzielczością 0,92 megapiksela (chociaż znowu surfujemy - ta sama rozdzielczość została umieszczona w aparacie EOS 500D dziesięć lat temu!) I zainstalowano korektę dioptrii . No cóż, w końcu zwrócili oddzielny przełącznik, zamiast ciągłego obracania wybieraka trybu w przód iw tył, jak w poprzednim „czterocyfrowym” EOS. I NFC został dodany do Wi-Fi w celu szybkiego parowania ze smartfonem - ponadto, jeśli wcześniej w tej linii potrzebny był smartfon nawet do zdalnego zejścia, to tutaj można już podłączyć kabel RS-60E3.

Niemniej jednak, nie ma centralnego kontaktu synchronizacji na gorącej stopce, bateria i karta pamięci są z jakiegoś powodu schowane pod wspólną pokrywą, autonomia wynosi 500 klatek (trzy razy mniej niż w D3500), brak matrycy automatycznego czyszczenia ... Po prostu Aparat jest praktycznie gorszy nawet od 9-letniego EOS 550D w prawie wszystkich punktach, co będzie kosztować maksymalnie 10 tysięcy na rynku wtórnym przy akceptowalnym przebiegu. Tak więc, bez względu na to, jak bardzo autor kocha Canon, bądźmy szczerzy - lepiej jest dodać pieniądze do tego samego D3500 lub kupić używany aparat.

EOS „junior” nie próbuje udawać profesjonalnej lustrzanki - wskazuje na to prosty obiektyw wielorybowy i szeroki wybór trybów automatycznych (do „Fotografowania żywności”). Aparat jest bardzo podobny do swojego poprzednika - 1200D, ale zauważalnie odświeżony przez „farsz”: procesor Digic 4 został zmieniony na Digic 4+, ekran poprawił się i dodano obsługę Wi-Fi z NFC w duchu czasu.

Macierz tutaj jest absolutnie taka sama jak w droższym EOS 100D. Jeśli nie ścigasz światłoczułości, możesz łatwo uzyskać dobrą jakość obrazu, a soczewkę wieloryba zaskakuje prędkością autofokusa. Zniekształcenia przy minimalnej ogniskowej są minimalne, więc aparat nadaje się do fotografowania portretowego i fotografowania zabytków architektury. Dobre i wbudowane filtry fotograficzne. Jeśli aparat fotografował serię szybciej, a sama seria zdjęć była dłuższa ...

Bezpośredni konkurent Nikona 800D ma również swoje zalety. Na przykład ekran dotykowy pozwala szybko wybrać punkt autofokusa podczas pracy w wizjerze: jeśli przesuniesz palec po prawej stronie ekranu, punkt ostrości w wizjerze odpowiednio się zmieni. Jest to znacznie szybsze niż „Kenon”, chociaż nadaje się tylko dla osób praworęcznych. Autonomia - 970 klatek, co więcej niż EOS 800D.

Tryby automatyczne są zróżnicowane i działają dobrze, więc gdy po raz pierwszy spotykasz aparat, istnieje mniejsze ryzyko zepsucia zdjęcia. Autofokus działa szybko, ale aparat zdecydowanie traci EOS 800D - mniej punktów krzyżowych i, co najsmutniejsze, nie ma matrycy „podwójnego piksela”, która zapewnia wysoką jakość i szybkie ustawianie ostrości podczas pracy z ekranem. Aparat odtwarza również zdjęcia seryjne - maksymalnie pięć klatek na sekundę, a następnie, gdy RAW zostanie obcięty do 12 bitów, a dla 6-7 klatek bufor jest już pełny. W pełnej jakości RAW jest usuwany z prędkością nie większą niż 3 klatki na sekundę - to nie wystarczy do pełnoprawnego „reportażu”, nawet podczas fotografowania w formacie JPEG na szybkiej karcie pamięci po kilkudziesięciu klatkach, fotografowanie zwolni na 1-2 sekundy.

Podsumowując: aparat zdecydowanie zadowala początkującego, a profesjonalista nie będzie bardzo zdenerwowany. Jednak ze względu na ograniczone możliwości wykonywania zdjęć seryjnych, wszechstronność firmy Nikon wciąż traci na konkurentach z firmy Canon, a jakość matrycy jest jeszcze niższa - w porównywalnej cenie aparat zajmuje drugie miejsce w rankingu.

W rankingu najlepszych lustrzanek aparat ten, który w 2018 roku zdobył nagrodę TIPA dla Najlepszego Entuzjasty DSLR Camera, dosłownie wskoczył na bieżącą płytę pociągu wychodzącego: Canon wprowadził już swój zamiennik w „twarz” EOS 250D, gdzie wśród innowacji jest obsługa wideo 4K - przynajmniej Canon ma poważny krok naprzód w segmencie „zaawansowanych amatorów”, który jest pośrednio związany z możliwościami aparatu. Ale na razie porozmawiajmy o „dvuhsotka” - jest już całkiem do zaakceptowania przy zakupie „przerostu”, a właściciel, bez żadnych specjalnych roszczeń, będzie trwał przez długi czas.

Poważną zaletą aparatu jest to, że korzysta już z matrycy „podwójnego piksela”, która pozwala na wygodne korzystanie z podglądu na żywo. Inną rzeczą jest to, że skupianie się tutaj na głównej fazie jest ograniczone ze względu na cenę - tylko 9 punktów, ale przynajmniej wszystkie są poprzeczne. Oto ergonomia kraju - wybierak trybu podtynkowego, przełącznik trybu „wideo” w połączeniu z wyłącznikiem zasilania i z jakiegoś powodu nie jest wygodny przycisk czułości fotograficznej obok przycisku DISP za pokrętłem sterowania.

Z drugiej strony, początkujący fotograf, który może nawet nie wiedzieć, co to jest ISO, doceni uproszczony interfejs DSLR (tak jak w 800D, możesz przełączyć go na „klasyczny”), możliwość robienia zdjęcia tylko przez wskazanie na ekran dotykowy - „próg wejścia” smartfon jest minimalny. To prawda, że ​​warto zwrócić uwagę na najlepszą rusyfikację podpowiedzi: profesjonalista zrozumie, co to znaczy „reg. wkrótce migawka do poruszania się. obiekty wyglądały statycznie. ”, ale on po prostu nie potrzebuje tych wskazówek!

Jak można się było spodziewać po stosunkowo niedrogiej lustrzance formatu Crop, rzeczywisty zakres działania ISO jest zbyt mały: hałas staje się zauważalny przy ISO 800, podobnie jak dziewięć lat temu w EOS 550D. Jednak zarówno ostrość obrazu, jak i zakres dynamiki stały się od tego czasu znacznie lepsze, więc nie można powiedzieć, że w niższych segmentach Canon wyznacza już czas.

Jedna z najtańszych lustrzanek z czujnikiem pełnoklatkowym. Model ma gorszą rozdzielczość niż 5D Mark III w rozdzielczości (20 megapikseli) pod względem szybkości fotografowania (4,5 kl./s). Zasięg wizjera - 97%. Niemniej jednak, dla powolnego i przemyślanego fotografowania profesjonalnego, jest to całkiem odpowiednie. Natura, pejzaż miejski, portret studyjny z doskonałą jakością obrazu - wszystko to jest w mocy fotografa Canon EOS 6D. Jednocześnie cena jest atrakcyjna dla początkujących profesjonalistów lub zaawansowanych zaawansowanych amatorów.

Autofokus nie lubi amatora - wyraźnie dotyka tylko punktu centralnego, ale doświadczony fotograf, który nie gardzi ręcznym ustawianiem ostrości, nawet tego nie zauważy. Lokalizacja wszystkich elementów sterujących jest wygodna i logiczna - po użyciu amatorskiego „SLR” w EOS 6D bez problemu się udasz.

Migawka działa łagodnie, na poziomie profesjonalnej technologii. A pojemność wbudowanej baterii pozwala na kliknięcie jej przez bardzo długi czas - jeśli chcesz zrobić dużo zdjęć, docenisz to. Jednocześnie EOS 6D nadal pozostaje jedną z najbardziej kompaktowych lustrzanek z matrycą pełnoklatkową.

Wiek platformy przypomina wideo na poziomie późnych lat 2000: tylko FullHD przy 30 klatkach na sekundę. Niestety, procesor Digic 5 jest sufitem, a dodatkowa możliwość przesyłania plików i kontroli nad WiFi jest tutaj bardziej podobna do kosmetyków.

Dzięki niewielkim wymiarom aparat jest zadowolony z ochrony przed wilgocią i inteligentnego autofokusa wielomodowego - nadaje się do fotografowania w studiu i na świeżym powietrzu. Pełnowymiarowa matryca o rozdzielczości 24 megapikseli ma więcej niż przyzwoity poziom szumów przy wysokich wartościach ISO - do 3200 można pracować bez obaw. D610 z dobrze dobranym zestawem soczewek pozwoli Ci poczuć się jak reporter i fotografik, choć w porównaniu z profesjonalnymi aparatami nie ma wystarczającej ilości głównej rzeczy - zasobu migawki. Jest to jednak nieunikniona kara za cenę, którą profesjonalne aparaty mają już sześć, a nie pięciocyfrowe.

Aparat jest klasycznym układem kadru, gdy jego środek jest podkreślony - w tym miejscu skupiają się punkty autofokusa. Bawiąc się kompozycją kadru, będziesz musiał pamiętać o ręcznym ustawianiu ostrości.

Chociaż lustrzanka nie jest montowana w Japonii (jedyna z pełnoklatkowego „Nikonova”), jakość wykonania nie może zostać zarzucona - wszystko jest dopracowane, nie gra i nie skrzypi nawet w takich dłoniach, gdzie aparat wydaje się zabawką. Główną zaletą aparatu w porównaniu z poprzednim modelem D600 jest ulepszona ochrona przed pyłem, na którą warto szczególnie podziękować.

To z pewnością chwali się lustrzanka cyfrowa D7500, więc jest to lista regaliów, mimowolnie wywołujących skojarzenia z tuniką Breżniewa. Zgnij palce: TIPA Best APS-C Expert 2018, EPR Najlepsza Prosument DSLR Camera 2017-2018, Midrange Camera of the Year 2017 z DPReview, Reddot Award 2018, IF Design Award 2018. Ale na tej liście również zauważyłeś jedną słabą stronę kamery - Tak, matryca w nim jest „krzywo”, dlatego też, stając się laureatami TIPA w tym samym roku co EOS 6D Mark II, pojawiła się w lżejszej masie.

Jednak D7500 to nie tyle rozwój poprzedniej serii D7200, co raczej „uproszczenie” bardziej zaawansowanego modelu D500. Stamtąd matryca jest dziedziczona, a możliwość robienia zdjęć o długości do 50 klatek z prędkością 8 klatek na sekundę w serii RAW i czujnik pomiaru z 180 000 pikseli. Wyświetlacz jest teraz w stanie przechylać się, dzięki czemu można robić zdjęcia w trybie Live View z ziemi, zachowując wygodę kadrowania. Cóż, podczas pracy z wizjerem, 51-punktowy autofokus jest zdecydowanie przydatny.

Szczególnie ta lustrzanka zainteresuje miłośników wideo - obsługuje pełnoprawną pracę w rozdzielczości 4K przy szybkości 30 klatek na sekundę, co „Kenons” do tej pory dawało tylko w segmencie profesjonalnym. Chociaż, oczywiście, zapowiedziany EOS 250D może wstrząsnąć równowagą - ale biorąc pod uwagę umiejscowienie tego w serii „trzycyfrowej”, to oczywiście będzie musiał stracić D7500 w innym.

Obudowa jest również pozbawiona śladu stopu magnezu, który był w D7200 - nie zapomina się tylko o bardzo odpornym plastiku, o ochronie przed kurzem i wilgocią. Jeśli chodzi o ergonomię, nie ma żadnych skarg, wszystkie kontrolki są na miejscu, a szczególnie zauważamy wygodę zmiany czułości bez przerywania wizjera - przycisk ISO w „prawym” miejscu. Dołączmy więc do ekspertów - wśród „krzywych” lustrzanek Nikon zdecydowanie oferuje teraz najlepsze i zasługuje na status półprofesjonalnego.

Inna lustrzana kamera z matrycą kadrowania - niestety, Sony nie oferuje nam pełnej klatki w cenie poniżej 100 tys., A firma zdecydowała się ostatnio skupić na systemach bez lustrzanych.

Jednak firma zabiera pieniądze z ważnego powodu: zainstalowany tutaj procesor Bionz X pozwala na pracę z 79 (!) Punktami ostrości, szybkie trawienie RAW w trybie zdjęć seryjnych z maksymalną rozdzielczością i jest gotowy do pracy po 0,86 sekundy później po włączeniu aparatu . Korzystając ze stopu magnezu, inżynierowie Sony stworzyli aparat zarówno lekki, jak i wytrzymały, co jest ważne dla aparatu, który po prostu prosi o zrobienie historii dosłownie w biegu. Ponieważ podczas pracy z RAW można wykonać serię maksymalnie 33 klatek w maksymalnej rozdzielczości, aparat naprawdę działa dobrze w pracy z reportażem. Jeśli dodamy do tego szybkość ogniskowania przy obiektywach szerokokątnych po 0,09 sekundy ... czy możemy wybaczyć Sony „krzywą” matrycę?

Nawet w segmencie profesjonalnym różnica w cenie aparatów EOS 1D X Mark II i D5 SLR jest namacalna. Jak można odzyskać flagowy model Nikon? Hmm ... Przy tej samej rozdzielczości matrycy D5, jest ona nawet nieco gorsza w szybkostrzelności - ta sama 14 klatek na sekundę, co Canon, może wydawać tylko z blokadą lustra, aw tym samym trybie Canon już daje 16 klatek na sekundę. Wydaje się, że jest trochę, ale dla fotografii reportażowej, a to może odgrywać rolę.

Z drugiej strony 153 punkty autofokusa, z których 99 na krzyżu stanowi poważną przewagę nad Canonem, przynajmniej na papierze. Centralny punkt działa przy -4EV - zawodnik ciągnie tylko do -3EV. To w trudnych warunkach strzelania może już odegrać swoją rolę znacznie silniejszą niż niższa prędkość serii. Ale warto przejść do podglądu na żywo, ponieważ ponownie Canon idzie do przodu, dzięki Dual Pixel, który jest w stanie szybko ustawić ostrość na punkcie wskazanym przez dotknięcie palcem.

Ale podczas nagrywania filmów EOS 1D X Mark II prowadzi jednoznacznie - 4K zapisuje z prędkością 60 klatek na sekundę, podczas gdy D5 obsługuje tylko 30 klatek na sekundę, co nie wystarcza podczas fotografowania dynamicznych scen. Dokładnie ta sama podwójna przerwa i podczas pracy w FullHD - Canon ma maksymalnie 120 klatek na sekundę, Nikon - 60.

Ale w końcu jakość zdjęcia kładzie nacisk na i - chociaż Nikon i sufit ISO są wyższe, ale już zakres dynamiki (co jest oczekiwane - dla jednego trzeba poświęcić drugiego). Tak, nie ma wątpliwości, że aparat jest dobry iw pełni odpowiada statusowi profesjonalnego aparatu - ale już rozumiesz, dlaczego w tym segmencie Canon nadal zajmuje pierwsze miejsce uparcie.

Wydawałoby się, że ostatnio ślinił się na ogłoszenie pierwszego EOS 5D w magazynie „Photo Making” ... a teraz magazynu już nie ma, a Mark IV jest na półkach. Nadal jest w stanie wysolić: piękna pełnowymiarowa matryca z 30 milionami efektywnych pikseli, 41-punktowy autofokus. Trudno nazwać Mark IV reportażem: jego 7 klatek na sekundę podczas zdjęć seryjnych i bufor na 21 klatek RAW nie wystarczą do tego. Ale z jakiegoś powodu nie chcę przeciągać go do raportu - raczej buduję kompozycję w ramce, dostosowuję światło, mówię modelce ... Przepraszam, oczywiście, zrobimy zdjęcia martwej natury.

Przypomnijmy, że kiedyś EOS 5D Mark II stał się pionierem profesjonalnych nagrań wideo w lustrzankach. Mark IV właśnie się poprawił: może zapisywać wideo w rozdzielczości 4K z doskonałą ostrością i odwzorowaniem kolorów, chociaż karta pamięci będzie bardzo potrzebna do tego. Jeśli mówimy o jakości obrazu, Canon z pewnością będzie się kłócił w rękach profesjonalisty z prezentowanym w tym roku aparatem Fujifilm GFX 50S, który jest ponad dwa razy droższy.

Przypominamy wreszcie, że kamera w 2017 roku zasłużyła na wyróżnienie TIPA (Technical Image Press Association) w nominacji „Najlepsza pełnoklatkowa lustrzanka”.

Nie należy ścigać megapikseli, ale czasami są one konieczne - podczas drukowania na dużych formatach bardzo ważna jest rozdzielczość kodu źródłowego. Ale będzie musiał poświęcić szybkość pracy: te kamery nie nadają się do szybkiego fotografowania ciągłego. Można je porównać do karabinu myśliwskiego z pojedynczą lufą, podczas gdy profesjonalny „reporter” stanie się półautomatyczny z dużym sklepem: osiągnie cel, wyceluje, wykona pojedynczy dokładny strzał, zamiast podlewać prowadzenie w nadziei trafienia w cały sektor. Elementy 50-megapikselowego aparatu EOS 5DSR to studia reklamowe, fotografie krajobrazowe i architektoniczne, w tym są naprawdę dobre. Zdjęcia nie tracą żadnych szczegółów, nawet podczas drukowania w formacie A0 - i to nie mniej niż metr kwadratowy z matrycy 24 * 36 mm!

Macierz najwyższego poziomu jest jedną w dwóch wersjach (5DS i 5DSR), ale w wariancie 5DSR pozbawiona jest filtra wygładzającego, który zapewnia doskonałą ostrość obrazu. Hałasy przy wysokich wartościach ISO mogą wydawać się nieco większe, ale ponownie przypominamy, że aparat został stworzony przede wszystkim dla studiów fotograficznych z wysokiej jakości oświetleniem, gdzie nie ma potrzeby odkręcania światłoczułości. Dwa procesory Digic 6 są odpowiedzialne za przetwarzanie obrazu naraz, więc aparat nie cierpi na „hamulce”.

Marka ta była powszechnie słyszana przez radzieckich fotografów, chociaż zdobycie prawdziwego Pentaksa było wtedy jak latanie na księżyc: był to mocowanie bagnetowe Pentaxa K, które zostało przepisane dla starych dobrych Zenitów. Ale „Zenit” już dawno minął, a Pentax K-1 jest teraz w stanie zadowolić fotografa.

Przez długi czas Pentax był outsiderem na rynku, nie oferując profesjonalnych kamer z pełnowymiarowymi macierzami. Dlatego prezentacja modelu K-1 w 2016 roku była naprawdę długo oczekiwana, a uwaga krytyków była uzasadniona. A K-1 nie zawiódł - 36,4 mln efektywnych pikseli na matrycy pełnoklatkowej pozwoli Ci z powodzeniem przygotować obrazy wielkoformatowe, podwójny stabilizator obrazu najlepiej pasuje do kompaktowego aparatu, co jest logiczne w użyciu podczas fotografowania rękami i ruchem. Obrotowy wyświetlacz i możliwość sterowania z tabletu za pośrednictwem Wi-Fi to także temat - nie zawsze jest możliwe fotografowanie przy użyciu wizjera. Przełączanie między autofokusem i ręcznym ustawianiem ostrości z obiektywu na ciało, a niektórymi elementami menu, zwykle ukrytymi głęboko w nawigacji, może być spowodowane obrotowym przełącznikiem na aparacie - wszystko jest zorientowane na szybkie fotografowanie. Bezpośrednio w wizjerze można zobaczyć wskaźniki poziomu elektronicznego, co pozwala szybko ustawić poziomość: konkurenci też nie mają takiego rozwiązania. Cóż, jeśli dodasz zasób paszportowy z 300 000 ramek ...

Pentax K-1 jest zdobywcą nagrody TIPA 2016 w nominacji „Najlepsza pełnoklatkowa lustrzanka”.